Περιορισμένη αυτονομία :Παρά το γεγονός ότι χορηγείται ένα ορισμένο επίπεδο αυτοδιοίκησης, ο νόμος Foraker Act και ο Jones-Shafroth Act εξακολουθούν να διατηρούσαν σημαντικό έλεγχο στα χέρια των Ηνωμένων Πολιτειών. Το Puerto Ricans είχε περιορισμένη αυτονομία στις εσωτερικές τους υποθέσεις και υποβλήθηκε στην τελική εξουσία του Κογκρέσου των ΗΠΑ και του Προέδρου. Αυτή η περιορισμένη αυτονομία οδήγησε σε απογοήτευση και επιθυμία για μεγαλύτερη αυτοδιάθεση.
Οικονομική ανισότητα :Η οικονομική κατάσταση στο Πουέρτο Ρίκο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου χαρακτηρίστηκε από σημαντική ανισότητα και φτώχεια. Ο έλεγχος των ΗΠΑ της οικονομίας του νησιού ευνόησε ορισμένες βιομηχανίες και συμφέροντα, οδηγώντας σε συγκέντρωση πλούτου στα χέρια μερικών. Πολλοί Πουέρτο Ρίκοι θεώρησαν ότι δεν επωφελούνται από την οικονομική ανάπτυξη της χώρας τους και ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εκμεταλλεύτηκαν τους πόρους τους.
Πολιτιστική αφομοίωση :Ο νόμος του Foraker και ο Jones-Shafroth Act επέβαλαν αγγλικά ως επίσημη γλώσσα του Πουέρτο Ρίκο, οδηγώντας σε ανησυχίες για την απώλεια της ισπανικής γλώσσας και τη διάβρωση του πολιτισμού του Πουέρτο Ρίκο. Αυτή η πολιτιστική αφομοίωση θεωρήθηκε από πολλούς ως μια προσπάθεια να καταστείλει τη μοναδική ταυτότητα του λαού του Πουέρτο Ρίκο και να τους ομογενοποιηθεί στην αμερικανική κοινωνία.
αβεβαιότητα πολιτικής κατάστασης :Το πολιτικό καθεστώς του Πουέρτο Ρίκο παρέμεινε αβέβαιο και στο κενό κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Και οι δύο πράξεις σταμάτησαν να παρέχουν κρατική κατάσταση του Πουέρτο Ρίκο ή πλήρη ανεξαρτησία. Αυτή η ασάφεια οδήγησε σε τμήματα στην κοινωνία του Πουέρτο Ρίκο και σε έλλειψη σαφήνειας σχετικά με τη μελλοντική πολιτική σχέση του νησιού με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Έλλειψη εκπροσώπησης :Οι Πουέρτο Ρίκοι δεν έλαβαν πλήρη ιθαγένεια των ΗΠΑ μέχρι τη μετάβαση του νόμου Jones-Shafroth, και ακόμη και τότε δεν τους επιτρέπεται να ψηφίσουν στις προεδρικές εκλογές ή να εκπροσωπούνται στο Κογκρέσο. Αυτή η έλλειψη εκπροσώπησης στο πολιτικό σύστημα των Η.Π.Α. τροφοδότησε περαιτέρω τη δυσαρέσκεια και το αίσθημα της περιθωριοποίησης μέσα στην αμερικανική πολιτική δομή.
Αυτοί οι παράγοντες συνέβαλαν σε μια αυξανόμενη δυσαρέσκεια μεταξύ των Πουέρτο Ρίκων και την επιθυμία για μεγαλύτερη αυτονομία, την οικονομική ισότητα, την πολιτιστική διατήρηση και μια σαφή επίλυση του πολιτικού τους καθεστώτος. Η δυσαρέσκεια τελικά οδήγησε σε περαιτέρω πολιτικά κινήματα και διαμαρτυρίες στο Πουέρτο Ρίκο, καθώς και σε συνεχιζόμενες συζητήσεις σχετικά με τη σχέση του νησιού με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
