Πριν από την ανάπτυξη των ατμόπλοιων τον 19ο αιώνα, τα πλοία που βασίζονταν στην αιολική ενέργεια απαιτούσαν συγκεκριμένες διαδρομές γνωστές ως εμπορικές αιολικές διαδρομές. Αυτές οι διαδρομές θα επωφεληθούν από τους ανέμους που επικρατούν για να μεγιστοποιήσουν την ταχύτητα και να ελαχιστοποιήσουν τον χρόνο ταξιδιού.
Τρεις σημαντικοί εμπορικοί δρόμοι εμφανίστηκαν μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής:
1. Η βόρεια διαδρομή: Περνώντας ανατολικά της Γροιλανδίας και της Νέας Γης, αυτή η διαδρομή συνέδεε τη Βορειοδυτική Ευρώπη με τη Βορειοανατολική Αμερική. Χρησιμοποιήθηκε κυρίως για το εμπόριο γούνας και την αλιεία.
2. Η κεντρική διαδρομή: που ονομάζεται επίσης "Rhumb Line", αυτή η διαδρομή διέσχιζε απευθείας τον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, συνδέοντας τη Δυτική Ευρώπη με τη μεσοατλαντική ακτή της Αμερικής. Ήταν η πιο άμεση διαδρομή και χρησιμοποιήθηκε ευρέως για εμπόριο και μεταφορά επιβατών.
3. Η νότια διαδρομή: Αυτή η διαδρομή περιέπλευε το νότιο άκρο της Αφρικής, συνδέοντας την Ευρώπη με τη Νότια Αμερική και μερικές φορές τη Βόρεια Αμερική μέσω της Καραϊβικής Θάλασσας. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη διαδρομή, αλλά επέτρεψε στους εμπόρους να αποφύγουν την πειρατεία στον Ατλαντικό Ωκεανό και να φτάσουν σε άλλα μέρη της Αμερικής πέρα από τη βορειοανατολική ακτή.
Εμπορικοί δρόμοι του Ειρηνικού
Μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής, ο Ειρηνικός Ωκεανός ήταν λιγότερο σημαντικός για το εμπόριο σε σύγκριση με τον Ατλαντικό. Υπήρχε, ωστόσο, μια αξιοσημείωτη διαδρομή που συνέδεε τη δυτική ακτή της Βόρειας Αμερικής με την Ανατολική Ασία. Αυτή ήταν η Ισπανική διαδρομή , που ιδρύθηκε από Ισπανούς εξερευνητές τον 16ο αιώνα.
Η Ισπανική Διαδρομή αποτελούνταν από δύο εμπορικά σκέλη:
- Από το Ακαπούλκο στη Νέα Ισπανία (σημερινό Μεξικό), τα πλοία διέσχισαν τον Ειρηνικό Ωκεανό προς τα νησιά των Φιλιππίνων.
- Από τις Φιλιππίνες, τα πλοία ακολούθησαν την ασιατική ακτογραμμή και το αρχιπέλαγος της Μαλαισίας πίσω στην Ευρώπη, κυρίως στην Ισπανία.
