1. Πρώιμη Στρατιωτική Σταδιοδρομία: Ο Φράνκο επέδειξε εξαιρετική στρατιωτική ηγεσία και στρατηγικές ικανότητες από νεαρή ηλικία. Ανέβηκε στις τάξεις του ισπανικού στρατού, κερδίζοντας τον σεβασμό και τον θαυμασμό των ομοίων και των υφισταμένων του.
2. Έλεγχος Στρατιωτικών: Ο Φράνκο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διεκδίκηση του ελέγχου του ισπανικού στρατού σε μια περίοδο μεγάλης αστάθειας και πολιτικής αναταραχής. Μπόρεσε να εδραιώσει την εξουσία εξασφαλίζοντας την υποστήριξη βασικών στρατιωτικών ηγετών και εκκαθαρίζοντας αντίπαλες φατρίες.
3. Πολιτική οξυδέρκεια: Ο Φράνκο διέθετε σημαντική πολιτική οξυδέρκεια και ήταν σε θέση να περιηγηθεί αποτελεσματικά στο περίπλοκο πολιτικό τοπίο της Ισπανίας. Σχημάτισε επιδέξια συμμαχίες, έκανε τακτικούς συμβιβασμούς και ξεπέρασε τους πολιτικούς του αντιπάλους.
4. Εξωτερική Υποστήριξη: Ο Φράνκο έλαβε ουσιαστική υποστήριξη από ξένες δυνάμεις, ιδιαίτερα τη Ναζιστική Γερμανία και τη φασιστική Ιταλία, που παρείχαν κρίσιμη στρατιωτική βοήθεια, εξοπλισμό και τεχνογνωσία κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. Αυτή η εξωτερική βοήθεια ενίσχυσε τις δυνάμεις του Φράνκο και συνέβαλε στην τελική νίκη του.
5. Τμήμα αντιπάλου: Οι αντίπαλες Ρεπουμπλικανικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου δεν είχαν συνεκτική στρατηγική και διχάζονταν από ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές. Αυτός ο κατακερματισμός αποδυνάμωσε την αντίστασή τους και επέτρεψε στον Φράνκο να αξιοποιήσει τις αδυναμίες τους.
6. Μέτρα Καταστολής: Ο Φράνκο χρησιμοποίησε αδίστακτα και κατασταλτικά μέτρα για να εδραιώσει την εξουσία του και να καταστείλει τη διαφωνία. Καθιέρωσε μια πολιτική συστηματικής δίωξης, λογοκρισίας και παρακολούθησης, εξαλείφοντας κάθε πιθανή απειλή για το καθεστώς του.
7. Οικονομικός πραγματισμός: Παρά τις αυταρχικές του τάσεις, ο Φράνκο υιοθέτησε ρεαλιστικές οικονομικές πολιτικές που επικεντρώθηκαν στην οικονομική ανάπτυξη, την εκβιομηχάνιση και την ανάπτυξη υποδομών. Αυτά τα μέτρα βελτίωσαν το βιοτικό επίπεδο για πολλούς Ισπανούς και συνέβαλαν στη διατήρηση της σταθερότητας.
8. Μακροζωία: Το καθεστώς του Φράνκο διήρκεσε για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, κατά τη διάρκεια των οποίων προσαρμόστηκε επιδέξια στις μεταβαλλόμενες συνθήκες και διατήρησε τον έλεγχο. Η μακροζωία του του επέτρεψε να εδραιώσει τη δύναμή του και να διαμορφώσει το πολιτικό και κοινωνικό τοπίο της Ισπανίας για τις επόμενες γενιές.
Συνοπτικά, η επιτυχία του Francisco Franco μπορεί να αποδοθεί στη στρατιωτική του ικανότητα, την πολιτική του δεινότητα, την ξένη υποστήριξη, την αποτελεσματική καταστολή της διαφωνίας, τις ρεαλιστικές οικονομικές πολιτικές και τη μακροζωία στην εξουσία.
