Ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα :Η υφαλοκρηπίδα είναι η περιοχή με ήπια κλίση που εκτείνεται από την ακτογραμμή έως την ηπειρωτική πλαγιά. Είναι τυπικά ρηχό, με βάθη που κυμαίνονται από λίγα μέτρα έως μερικές εκατοντάδες μέτρα. Η υφαλοκρηπίδα αποτελείται από ιζήματα που εναποτίθενται από ποτάμια και παγετώνες, καθώς και από διαβρωμένο υλικό από τις γειτονικές χερσαίες μάζες.
Ηπειρωτική πλαγιά :Η ηπειρωτική πλαγιά είναι μια πιο απότομη περιοχή που σηματοδοτεί τη μετάβαση από την υφαλοκρηπίδα στον βαθύ ωκεανό. Συνήθως έχει γωνία κλίσης πολλών μοιρών και μπορεί να φτάσει σε βάθη αρκετών χιλιάδων μέτρων. Η ηπειρωτική πλαγιά χαρακτηρίζεται συχνά από φαράγγια, θαλάσσια βουνά και άλλα γεωλογικά χαρακτηριστικά.
Abyssal Plain :Η αβυσσαλέα πεδιάδα είναι η απέραντη, σχετικά επίπεδη περιοχή που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του βαθύ βυθού του ωκεανού. Συνήθως βρίσκεται σε βάθη από 4.000 έως 6.000 μέτρα. Η αβυσσαλέα πεδιάδα αποτελείται από λεπτόκοκκα ιζήματα, όπως άργιλος και λάσπη, που έχουν καθιζάνει από το υπερκείμενο νερό.
Κορυφογραμμές στη μέση του ωκεανού :Οι μεσοωκεάνιες κορυφογραμμές είναι υποθαλάσσιες οροσειρές που σηματοδοτούν τα όρια μεταξύ τεκτονικών πλακών. Σχηματίζονται όταν το μάγμα από τον μανδύα της Γης ανεβαίνει στην επιφάνεια και στερεοποιείται. Οι μεσοωκεάνιες κορυφογραμμές χαρακτηρίζονται από ηφαιστειακή δραστηριότητα και υδροθερμικές οπές, οι οποίες υποστηρίζουν μοναδικά οικοσυστήματα.
Τάφροι :Οι τάφροι είναι τα βαθύτερα μέρη του βυθού του ωκεανού. Είναι μακριές, στενές κοιλότητες στον φλοιό της Γης που σχηματίζονται όταν οι ωκεάνιες πλάκες συγκρούονται με τις ηπειρωτικές πλάκες. Οι τάφροι μπορούν να φτάσουν σε βάθη πάνω από 11.000 μέτρα και συχνά συνδέονται με σεισμούς και τσουνάμι.
Ο βυθός της θάλασσας φιλοξενεί μια μεγάλη ποικιλία θαλάσσιας ζωής, όπως ψάρια, φάλαινες, δελφίνια, θαλάσσιες χελώνες και πολλά άλλα είδη. Είναι επίσης μια πηγή πολύτιμων πόρων, όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τα ορυκτά.
