1. Φορολογία χωρίς αντιπροσώπευση:Η βρετανική κυβέρνηση επέβαλε αρκετούς φόρους στις αμερικανικές αποικίες χωρίς να τους εκπροσωπεί στο βρετανικό κοινοβούλιο. Αυτή η έλλειψη πολιτικής εκπροσώπησης και η αίσθηση ότι αντιμετωπίζονται ως υποκείμενα και όχι ως πολίτες τροφοδότησαν τη δυσαρέσκεια μεταξύ των αποίκων.
2. Αφόρητες Πράξεις:Σε απάντηση στο πάρτι τσαγιού της Βοστώνης, όπου οι Αμερικανοί άποικοι διαμαρτυρήθηκαν για τον βρετανικό φόρο τσαγιού, οι Βρετανοί ψήφισαν τους Καταναγκασμούς ή τις «Αφόρητες Πράξεις» το 1774. Αυτές οι πράξεις περιόρισαν περαιτέρω τα δικαιώματα των αποίκων και οδήγησαν σε αύξηση εντάσεις και εκκλήσεις για ανεξαρτησία.
3. Ιδέες του Διαφωτισμού και Ατομικά Δικαιώματα:Ο Διαφωτισμός ήταν ένα πνευματικό κίνημα που έδινε έμφαση στην ατομική ελευθερία, στα φυσικά δικαιώματα και στο κοινωνικό συμβόλαιο. Αυτές οι ιδέες επηρέασαν πολλούς αποίκους, οι οποίοι άρχισαν να αμφισβητούν την εξουσία και τη δύναμη του βρετανικού στέμματος και να υπερασπίζονται τα δικά τους δικαιώματα και ελευθερίες.
4. Επιθυμία για Αυτοδιακυβέρνηση:Πολλοί άποικοι επιθυμούσαν την αυτοδιακυβέρνηση και την ικανότητα να λαμβάνουν τους δικούς τους νόμους και αποφάσεις. Πίστευαν ότι ως Βρετανοί υπήκοοι, είχαν το δικαίωμα να αυτοκυβερνούνται και να έχουν τη δική τους κυβέρνηση που να αντικατοπτρίζει τα συμφέροντα και τις ανάγκες τους.
5. Οικονομικά παράπονα:Η βρετανική κυβέρνηση επέβαλε εμπορικούς κανονισμούς και περιορισμούς που περιόρισαν την οικονομική ανάπτυξη και ευημερία των αποικιών. Αυτό οδήγησε σε ευρεία οικονομική δυσαρέσκεια και απογοήτευση μεταξύ των Αμερικανών εμπόρων, εμπόρων και τεχνιτών που αναζητούσαν περισσότερη αυτονομία και έλεγχο στις οικονομικές τους υποθέσεις.
6. Ο νόμος περί γραμματοσήμων του 1765:Ο νόμος περί γραμματοσήμων του 1765, που απαιτούσε όλο το έντυπο υλικό στις αποικίες να σφραγίζεται με επίσημη σφραγίδα και να πληρώνεται, πυροδότησε εκτεταμένες διαμαρτυρίες και αντίσταση μεταξύ των αποίκων. Παρείχε ως παράδειγμα τα ζητήματα της φορολογίας χωρίς εκπροσώπηση και ευαισθητοποίησε την ανάγκη για ενότητα για να αμφισβητήσει τη βρετανική εξουσία.
7. Ο χειρισμός των αποικιακών υποθέσεων από τον George III και τη βρετανική κυβέρνηση:Οι πολιτικές και οι ενέργειες του βασιλιά George III και της βρετανικής κυβέρνησης θεωρήθηκαν από πολλούς αποίκους ως καταπιεστικές, καταναγκαστικές και αδιαφορώντας για τα δικαιώματά τους. Αυτό συνέβαλε στο αυξανόμενο αίσθημα ότι η ανεξαρτησία ήταν ο καλύτερος τρόπος για να εξασφαλίσουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τους.
8. Ενότητα και Πατριωτισμός:Καθώς οι εντάσεις κλιμακώθηκαν, αναπτύχθηκε μια αίσθηση ενότητας και πατριωτισμού μεταξύ των αποίκων. Άρχισαν να ταυτίζονται ως Αμερικανοί και να μοιράζονται μια κοινή υπόθεση ενάντια στη βρετανική κυριαρχία. Αυτή η κοινή ταυτότητα και δέσμευση για ανεξαρτησία έγινε μια ισχυρή δύναμη推动革命.
