Το Δόγμα Μονρό είναι μια εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών. Ανακοινώθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1823 από τον Πρόεδρο Τζέιμς Μονρόε, δηλώνει ότι οι ΗΠΑ θα θεωρούσαν ως επιθετική ενέργεια κάθε προσπάθεια από μια ευρωπαϊκή δύναμη να παρέμβει στις πολιτικές υποθέσεις της Αμερικής. Το δόγμα ήταν ως απάντηση στις ευρωπαϊκές προσπάθειες να αποικίσουν εκ νέου τμήματα της Αμερικής μετά τους Ναπολεόντειους Πολέμους. Το δόγμα Monroe έχει ερμηνευτεί ως μια μορφή αμερικανικού ιμπεριαλισμού και έχει επικριθεί για τη μονομερή φύση του και την τάση του να δικαιολογεί την επέμβαση των ΗΠΑ στις υποθέσεις άλλων χωρών.
Το Δόγμα Μονρό έχει τις ρίζες του στις πρώτες μέρες των Ηνωμένων Πολιτειών, όταν η νέα χώρα πάλευε να εδραιώσει την ανεξαρτησία και την εδαφική της ακεραιότητα. Εκείνη την εποχή, οι ευρωπαϊκές δυνάμεις εξακολουθούσαν να συναγωνίζονται για τον έλεγχο της Αμερικής και οι ΗΠΑ φοβούνταν ότι θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να ανακτήσουν τις πρώην αποικίες τους. Το Δόγμα Μονρόε σχεδιάστηκε για να ειδοποιήσει την Ευρώπη ότι οι ΗΠΑ δεν θα ανεχτούν περαιτέρω αποικισμό της Αμερικής.
Το δόγμα Monroe έχει επικαλεστεί πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια για να δικαιολογήσει την επέμβαση των ΗΠΑ στις υποθέσεις άλλων χωρών. Το 1846, για παράδειγμα, οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν το Δόγμα Μονρό για να δικαιολογήσουν την προσάρτηση του Τέξας, το οποίο είχε πρόσφατα κερδίσει την ανεξαρτησία του από το Μεξικό. Το 1917, οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν το Δόγμα Μονρό για να δικαιολογήσουν την είσοδό τους στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, υποστηρίζοντας ότι η Γερμανική Αυτοκρατορία αποτελούσε απειλή για την ασφάλεια και τα συμφέροντα της Αμερικής.
Το Δόγμα Μονρόε ήταν αμφιλεγόμενο από την έναρξή του. Οι επικριτές υποστήριξαν ότι είναι μια μορφή αμερικανικού ιμπεριαλισμού και ότι έχει χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει την επέμβαση των ΗΠΑ στις υποθέσεις άλλων χωρών για παράνομους λόγους. Άλλοι έχουν υποστηρίξει ότι το Δόγμα Μονρό είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για την προστασία της ασφάλειας και των συμφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών.
Παρά τη διαμάχη, το Δόγμα Μονρό παραμένει σημαντικό μέρος της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Βοήθησε στη διαμόρφωση της ιστορίας της Αμερικής και έπαιξε ρόλο στην αποτροπή των ευρωπαϊκών δυνάμεων από τον επαναεποικισμό της περιοχής.
