Η Κίνα ήταν γνωστό ότι ήταν μια χώρα με μεγάλο πλούτο και ευημερία. Ήταν παραγωγός μεταξιού, μπαχαρικών και άλλων πολύτιμων αγαθών που ήταν ιδιαίτερα περιζήτητα από τους Ευρωπαίους εμπόρους. Μια απευθείας διαδρομή προς την Κίνα θα επέτρεπε στους Ευρωπαίους εξερευνητές να παρακάμψουν τους μεσάζοντες που έλεγχαν τους εμπορικούς δρόμους μέσω της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας. Αυτό θα τους έδινε πρόσβαση σε φθηνότερα αγαθά και θα τους επέτρεπε να έχουν μεγαλύτερο κέρδος.
Μια διαδρομή προς την Κίνα θεωρήθηκε επίσης ως τρόπος διάδοσης του Χριστιανισμού.
Η Καθολική Εκκλησία ήταν πρόθυμη να επεκτείνει την εμβέλειά της σε νέα εδάφη και η Κίνα θεωρήθηκε ως πρωταρχικός στόχος προσηλυτισμού. Μια απευθείας διαδρομή προς την Κίνα θα διευκόλυνε τους ιεραποστόλους να ταξιδέψουν στη χώρα και να διαδώσουν το μήνυμά τους.
Η διαδρομή προς την Κίνα θεωρήθηκε επίσης ως ένας τρόπος για να αποκτήσετε πολιτική δύναμη και κύρος.
Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις ανταγωνίζονταν συνεχώς για δύναμη και επιρροή, και μια άμεση διαδρομή προς την Κίνα θα τους έδινε ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Όποιος ήλεγχε τη διαδρομή προς την Κίνα θα μπορούσε να ελέγξει τη ροή του εμπορίου μεταξύ Ευρώπης και Ανατολής, και αυτό θα του έδινε ένα σημαντικό οικονομικό και πολιτικό πλεονέκτημα.
