Γεωγραφικά εμπόδια :
1. Προκλήσεις του Δρόμου του Μεταξιού: Ο χερσαίος δρόμος του μεταξιού ήταν η κύρια οδός για το εμπόριο μεταξύ Ευρώπης και Κίνας. Ωστόσο, ήταν ένα ύπουλο ταξίδι, που περιελάμβανε απέραντες, άνυδρες ερήμους, τραχιά ορεινά περάσματα, ακραίες θερμοκρασίες και τον κίνδυνο επιθέσεων από ληστές και εχθρικές φυλές.
2. Δυσκολία του θαλάσσιου ταξιδιού: Πριν από τον 15ο αιώνα, η ευρωπαϊκή τεχνολογία ιστιοπλοΐας δεν ήταν αρκετά προηγμένη για θαλάσσια ταξίδια μεγάλων αποστάσεων. Η έλλειψη ακριβών οργάνων ναυσιπλοΐας και κατάλληλων πλοίων ικανών να αντέξουν την θαλασσοταραχή κατέστησε δύσκολη την εξόρμηση μακριά στους ανοιχτούς ωκεανούς.
Γνώση και αντίληψη :
1. Περιορισμένες γνώσεις: Πριν από το 1500, οι περισσότεροι Ευρωπαίοι είχαν περιορισμένη γνώση της γεωγραφίας του κόσμου. Πολλοί εξακολουθούσαν να πίστευαν στην αρχαία έννοια της επίπεδης Γης ή είχαν λανθασμένες αντιλήψεις για το σχήμα και το μέγεθος του κόσμου, οι οποίες εμπόδιζαν την κατανόησή τους για το πώς να φτάσουν στην Ασία.
2. Ευρωπαϊκός Κεντρισμός: Η μεσαιωνική ευρωπαϊκή κοσμοθεωρία ήταν συχνά ευρωκεντρική, με τους περισσότερους να πιστεύουν ότι η Ευρώπη ήταν το κέντρο του κόσμου. Αυτή η νοοτροπία αποθάρρυνε την εξερεύνηση πέρα από γνωστές χώρες και περιόρισε το ενδιαφέρον τους να φτάσουν σε μακρινά μέρη όπως η Κίνα.
Πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες :
1. Οθωμανικός έλεγχος: Μέχρι τον 15ο αιώνα, οι Οθωμανοί Τούρκοι έλεγχαν μεγάλο μέρος των χερσαίων οδών μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, καθιστώντας τα χερσαία ταξίδια στην Κίνα δύσκολα και επικίνδυνα για τους Ευρωπαίους.
2. Περιορισμένα Εμπορικά Κίνητρα: Πριν από το 1500, υπήρχε περιορισμένη ζήτηση στην Ευρώπη για κινεζικά προϊόντα. Τα περισσότερα από τα είδη πολυτελείας, όπως το μετάξι και τα μπαχαρικά, που εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα στην Ευρώπη, μπορούσαν να ληφθούν από πιο κοντινές πηγές όπως η Μέση Ανατολή.
3. Μονοπώλιο ανατολικού εμπορίου: Οι εμπορικοί δρόμοι προς την Ασία μονοπωλούνταν σε μεγάλο βαθμό από μουσουλμάνους εμπόρους και τις ιταλικές πόλεις-κράτη όπως η Βενετία και η Γένοβα. Αυτοί οι μεσάζοντες έλεγχαν το εμπόριο κινεζικών προϊόντων, καθιστώντας το άμεσο εμπόριο με την Κίνα λιγότερο κερδοφόρο για τους Ευρωπαίους.
Μόλις στα τέλη του 15ου αιώνα, όταν ο Πρίγκιπας Ερρίκος ο Ναυτής της Πορτογαλίας χρηματοδότησε αποστολές κατά μήκος της αφρικανικής ακτής, οι Ευρωπαίοι άρχισαν να αναζητούν απευθείας θαλάσσιους δρόμους προς την Ασία, οδηγώντας τελικά στην άφιξη Πορτογάλων εξερευνητών στην Κίνα στις αρχές του 16ου αιώνα.
