2. Κάτω βλάστηση: Ο κάτω όροφος ενός φυλλοβόλου δάσους είναι συνήθως αρκετά διαφορετικός, με μια ποικιλία φυτικών ειδών που ανταγωνίζονται για χώρο και πόρους. Αυτή η ποικιλομορφία οφείλεται εν μέρει στη διακύμανση των επιπέδων φωτός που δημιουργούνται από τα δέντρα με θόλο. Ορισμένα φυτά, όπως οι φτέρες και τα βρύα, ευδοκιμούν σε σκιερές περιοχές, ενώ άλλα, όπως τα αγριολούλουδα και οι θάμνοι, προτιμούν περισσότερο το ηλιακό φως.
3. Νεκρό ξύλο: Το νεκρό ξύλο, με τη μορφή πεσμένων κορμών και κλαδιών, είναι σημαντικό συστατικό ενός οικοσυστήματος φυλλοβόλων δασών. Παρέχει ενδιαίτημα για μια ποικιλία οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων των εντόμων, των μυκήτων και των ερπετών. Το νεκρό ξύλο βοηθά επίσης στην ανακύκλωση των θρεπτικών συστατικών πίσω στο έδαφος, καθιστώντας το διαθέσιμο για χρήση από άλλα φυτά.
4. Πηγές νερού: Τα φυλλοβόλα δάση περιέχουν συχνά μια ποικιλία πηγών νερού, όπως ρυάκια, ποτάμια και λίμνες. Αυτές οι πηγές νερού παρέχουν ενδιαίτημα για υδρόβια φυτά και ζώα και συμβάλλουν επίσης στη δημιουργία ενός πιο υγρού περιβάλλοντος μέσα στο δάσος.
5. Άκρα ενδιαιτήματα: Οι άκρες των φυλλοβόλων δασών, όπου συναντούν άλλους οικοτόπους, όπως λιβάδια ή δάση κωνοφόρων, είναι επίσης σημαντικές περιοχές βιοποικιλότητας. Οι ακραίοι βιότοποι παρέχουν ένα μοναδικό περιβάλλον που μπορεί να υποστηρίξει μια ποικιλία φυτικών και ζωικών ειδών που δεν βρίσκονται στο εσωτερικό του δάσους.
Συνολικά, η ποικιλομορφία των οικοτόπων μέσα σε ένα φυλλοβόλο δάσος οφείλεται σε έναν συνδυασμό παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της διακύμανσης των ειδών δέντρων, της βλάστησης του κάτω ορόφου, του νεκρού ξύλου, των πηγών νερού και των ακραίων οικοτόπων. Αυτή η ποικιλομορφία παρέχει σπίτια για μια μεγάλη ποικιλία φυτικών και ζωικών ειδών, καθιστώντας τα φυλλοβόλα δάση μερικά από τα πιο βιοποικιλότητα οικοσυστήματα στη Γη.
