Ήδη από τον 14ο αιώνα, η φράση καταγράφηκε ως παροιμία, «Est in proverbys, Non e' loco melior de la casa de l'omu» («Είναι στις παροιμίες:Δεν υπάρχει καλύτερο μέρος από το σπίτι»).
Παρόμοια συναισθήματα απαντώνται σε όλη την αρχαία λογοτεχνία, όπως:
- «Πού μπορεί ένας άνθρωπος να είναι πιο ευτυχισμένος από το σπίτι του;» (Όμηρος, Η Οδύσσεια, 8ος αιώνας π.Χ.)
- «Όσο απολαυστικός κι αν είναι ο ξενώνας, καλύτερα από όλους να κάθεσαι δίπλα στη δική του εστία» (Θεογνής Μεγάρων, 6ος αιώνας π.Χ.)
- «Το σπίτι είναι το καλύτερο μέρος για έναν άνδρα στον οποίο το ένστικτο του σπιτιού είναι βαθιά ριζωμένο» (Λούσιος Ανναίος Σενέκας, 1ος αιώνας μ.Χ.)
- «Καμία χαρά δεν μπορεί να ισούται με τη χαρά ενός ανθρώπου που επιστρέφει στο σπίτι» (Πλαύτος, 3ος αιώνας π.Χ.)
- «Υπάρχει μια ακαταμάχητη γλύκα στο σπίτι, ακόμα και στην πιο σκληρή της» (Σενέκας, 4ος αιώνας μ.Χ.)
Η ακριβής προέλευση της φράσης είναι ασαφής, αλλά η καθολικότητα και η μακροζωία της υποδηλώνουν ότι εκφράζει μια θεμελιώδη ανθρώπινη αλήθεια:ότι δεν υπάρχει μέρος που να μοιάζει με το σπίτι.
