1. Μέγεθος: Η επιφάνεια του ωκεανού καλύπτει περίπου το 71 τοις εκατό της επιφάνειας της Γης, ή περίπου 361 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα (140 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια).
2. Βάθος: Το μέσο βάθος του ωκεανού είναι περίπου 3700 μέτρα (12.100 πόδια), αλλά το βαθύτερο σημείο είναι η Τάφρος των Μαριανών στον Ειρηνικό Ωκεανό, η οποία έχει βάθος 11.034 μέτρα (36.201 πόδια).
3. Αλατότητα: Η μέση αλατότητα του θαλασσινού νερού είναι περίπου 35 μέρη ανά χίλια (ppt). Αυτό σημαίνει ότι για κάθε κιλό θαλασσινού νερού, υπάρχουν περίπου 35 γραμμάρια διαλυμένων αλάτων, κυρίως χλωριούχο νάτριο (κοινό αλάτι).
4. Κύματα: Τα κύματα του ωκεανού προκαλούνται από τη μεταφορά ενέργειας από τον άνεμο στην επιφάνεια του νερού. Το ύψος και η ταχύτητα των κυμάτων εξαρτάται από παράγοντες όπως η ισχύς του ανέμου, η απόσταση πάνω από την οποία φυσά ο άνεμος (φέρεται) και το βάθος του νερού.
5. Παλίρροιες: Παλίρροιες είναι η περιοδική άνοδος και πτώση της στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από τη βαρυτική έλξη της σελήνης και του ήλιου. Η παλίρροια εμφανίζεται όταν η στάθμη του νερού είναι στο υψηλότερο επίπεδο, ενώ η άμπωτη εμφανίζεται όταν είναι στο χαμηλότερο επίπεδο.
6. Ωκεάνια ρεύματα: Τα ωκεάνια ρεύματα είναι μεγάλα σώματα νερού που κινούνται μέσα στους ωκεανούς. Οδηγούνται από διάφορους παράγοντες, όπως ο άνεμος, το φαινόμενο Coriolis (η εκτροπή των κινούμενων αντικειμένων λόγω της περιστροφής της Γης) και οι διαφορές πυκνότητας. Τα ωκεάνια ρεύματα παίζουν καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση του κλίματος της Γης μεταφέροντας θερμότητα και θρεπτικά συστατικά.
7. Θαλάσσια ζωή: Οι ωκεανοί φιλοξενούν μια απίστευτη ποικιλομορφία θαλάσσιας ζωής, συμπεριλαμβανομένων των ψαριών, των θαλάσσιων θηλαστικών, των θαλάσσιων πτηνών, των ερπετών και των ασπόνδυλων. Υπολογίζεται ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν πάνω από ένα εκατομμύριο θαλάσσια είδη, πολλά από τα οποία δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί.
8. Κοραλλιογενείς Ύφαλοι: Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι είναι υποβρύχια οικοσυστήματα που αποτελούνται από αποικίες μικροσκοπικών ζώων που ονομάζονται κοραλλιογενείς πολύποδες. Παρέχουν βιότοπο και τροφή για μια μεγάλη ποικιλία θαλάσσιας ζωής, καθιστώντας τα ένα από τα οικοσυστήματα με τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στη Γη.
9. Νεκρές ζώνες: Οι νεκρές ζώνες είναι περιοχές στον ωκεανό όπου τα επίπεδα οξυγόνου είναι πολύ χαμηλά για να συντηρήσουν τις περισσότερες μορφές θαλάσσιας ζωής. Συχνά προκαλούνται από υπερβολική ρύπανση από θρεπτικά συστατικά από ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως η απορροή των γεωργικών εκροών και η απόρριψη λυμάτων.
10. Ρύπανση: Ο ωκεανός αντιμετωπίζει διάφορες μορφές ρύπανσης, όπως πλαστικά απόβλητα, πετρελαιοκηλίδες και χημική ρύπανση. Αυτοί οι ρύποι μπορούν να βλάψουν τη θαλάσσια ζωή, να διαταράξουν τα θαλάσσια οικοσυστήματα και να θέτουν κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία μέσω της κατανάλωσης μολυσμένων θαλασσινών.
