Στις αρχές του 1999, το ΝΑΤΟ ξεκίνησε αεροπορικές επιθέσεις εναντίον της Σερβίας σε μια προσπάθεια να αναγκάσει τον Πρόεδρο της Σερβίας Slobodan Milošević να αποσύρει τις δυνάμεις του από το Κοσσυφοπέδιο και να συμφωνήσει σε έναν ειρηνευτικό διακανονισμό. Η εκστρατεία βομβαρδισμού διήρκεσε 78 ημέρες και οδήγησε σε σημαντική βλάβη στη σερβική υποδομή, συμπεριλαμβανομένων των γέφυρων, των εργοστασίων και των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής.
Ο πόλεμος του Κοσσυφοπεδίου έληξε στις 10 Ιουνίου 1999, με την υπογραφή της συμφωνίας Kumanovo. Η συμφωνία ζήτησε την απόσυρση των σερβικών δυνάμεων από το Κοσσυφοπέδιο και την ανάπτυξη ειρηνευτικής δύναμης υπό τη διατήρηση της ΝΑΤΟ, γνωστή ως Force του Κοσσυφοπεδίου (KFOR). Ο πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα τους θανάτους περίπου 10.000 ανθρώπων και την εκτόπιση πάνω από 1 εκατομμύριο ανθρώπους.
Ο πόλεμος του Κοσσυφοπεδίου ήταν μια πολύπλοκη σύγκρουση που περιελάμβανε διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των εθνοτικών εντάσεων, του εθνικισμού και της επιθυμίας για αυτοδιάθεση. Ο βομβαρδισμός της Σερβίας από το ΝΑΤΟ ήταν μια αμφιλεγόμενη δράση που υποστηρίχθηκε από ορισμένες χώρες και καταδικάστηκε από άλλους.