1. Αυξημένος ανταγωνισμός και εντάσεις: Οι αυτοκρατορικές δυνάμεις προσπάθησαν ενεργά να επεκτείνουν τις αυτοκρατορίες τους, οδηγώντας σε αυξημένο ανταγωνισμό και εντάσεις μεταξύ των ευρωπαϊκών εθνών. Η αντιπαλότητα για τις αποικίες και τους πόρους δημιούργησε δυσπιστία και εχθρότητα μεταξύ των εθνών.
2. Εθνικισμός και jingoism: Ο ιμπεριαλισμός τροφοδότησε τα εθνικιστικά συναισθήματα εντός των χωρών. Ο Jingoism, μια επιθετική μορφή εθνικισμού, ενθάρρυνε τις κυβερνήσεις να διεκδικήσουν την εξουσία και το κύρος τους, αποκτώντας περισσότερες αποικίες ή εδάφη. Αυτή η εθνικιστική θάρρος συνέβαλε σε μια ατμόσφαιρα αυξημένων εντάσεων και ετοιμότητας για συγκρούσεις.
3. Αγώνας εξοπλισμού: Η επιδίωξη της αυτοκρατορικής κυριαρχίας οδήγησε σε μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Βρετανία και η Ρωσία, να συμμετάσχουν σε αγώνα εξοπλισμών. Οι χώρες που επενδύουν σε μεγάλο βαθμό στην οικοδόμηση ισχυρών ναυτικών, στρατών και οπλοστασίων, φοβούμενοι ότι η έλλειψη στρατιωτικής δύναμης θα υπονόμευε την ικανότητά τους να προστατεύουν ή να επεκτείνουν τις αποικίες τους. Αυτός ο αγώνας των εξοπλισμών δημιούργησε ένα περιβάλλον αυξημένης δυσπιστίας και ανασφάλειας μεταξύ των εθνών.
4. Διπλωματική κρίση: Ο σύνθετος ιστός των συμμαχιών που σχηματίστηκαν μεταξύ των ευρωπαϊκών εξουσιών για την εξασφάλιση υποστήριξης και αντιστάθμισης αντιπαλότητας περαιτέρω περίπλοκες διπλωματικές σχέσεις. Οι κρίσεις σε ένα μέρος του κόσμου, που συχνά σχετίζονται με τα αποικιακά θέματα, θα μπορούσαν γρήγορα να κλιμακωθούν σε μια ευρύτερη σύγκρουση που περιλαμβάνει πολλαπλά έθνη λόγω της διασύνδεσης των συμμαχιών.
5. Μαροκινές κρίσεις: Οι δύο μαροκινές κρίσεις των 1905-1906 και του 1911 επιδεινώνουν τις εντάσεις μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας. Η επιθυμία της Γαλλίας να επεκτείνει τον έλεγχό της στο Μαρόκο συγκρούστηκε με τις αυτοκρατορικές φιλοδοξίες της Γερμανίας στην περιοχή. Αυτές οι κρίσεις αύξησαν την αμοιβαία δυσπιστία και τροφοδότησαν την εχθρότητα μεταξύ των δύο εθνών.
6. Βαλκανική σύγκρουση: Τα αυτοκρατορικά συμφέροντα διαδραμάτισαν επίσης ρόλο στα Βαλκάνια, μια περιοχή γνωστή για την εθνοτική ποικιλομορφία και τη γεωπολιτική σημασία της. Η παρακμή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δημιούργησε ένα κενό ισχύος που προσέλκυσε την προσοχή διαφόρων ευρωπαϊκών δυνάμεων που επιδιώκουν να επεκτείνουν την επιρροή τους στην περιοχή. Η περιοχή των Βαλκανίων έγινε ένα έδαφος δοκιμών για αυτοκρατορικές φιλοδοξίες, οδηγώντας σε αυξημένες εντάσεις και συγκρούσεις.
7. Δολοφονία του Αρχιεπίσκοπου Franz Ferdinand: Η άμεση σκανδάλη του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου ήταν η δολοφονία του Αρχιεπίσκοπου Franz Ferdinand της Αυστρίας, κληρονόμος του αυστριακού-ουγγρικού θρόνου, από έναν σερβικό εθνικιστή στο Σεράγεβο το 1914. δολοφονία.
Συμπερασματικά, ο ιμπεριαλισμός συνέβαλε στην εκδήλωση του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου, προωθώντας τον ανταγωνισμό, τον εθνικισμό και τη συσσώρευση όπλων μεταξύ των ευρωπαϊκών δυνάμεων. Η επιδίωξη των αποικιών και η υπεράσπιση των αυτοκρατορικών συμφερόντων οδήγησαν σε διπλωματικές εντάσεις και συγκρούσεις, καθορίζοντας τελικά τη σκηνή για την επιδημία του πολέμου.
