2. Έμφαση στη βαριά βιομηχανία: Ενώ η Βρετανία, η Γερμανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γαλλία επικεντρώθηκαν σε ελαφρές βιομηχανίες όπως τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και τα καταναλωτικά αγαθά στα αρχικά στάδια της εκβιομηχάνισης, η Ιαπωνία έδωσε προτεραιότητα στην ανάπτυξη βαρέων βιομηχανιών όπως η ναυπηγική, χάλυβα και μηχανήματα. Αυτό επέτρεψε στην Ιαπωνία να δημιουργήσει γρήγορα ένα ισχυρό θεμέλιο για την οικονομική ανάπτυξη και τη στρατιωτική εξουσία.
3. υιοθέτηση ταχείας τεχνολογίας: Η Ιαπωνία ήταν δεκτική για την υιοθέτηση προηγμένων τεχνολογιών από τις δυτικές χώρες και την προσαρμογή τους στις δικές της ανάγκες και συνθήκες. Αυτή η μεταφορά τεχνολογίας, σε συνδυασμό με την έντονη έμφαση της χώρας στην εκπαίδευση και την έρευνα, επέτρεψε στην Ιαπωνία να καλύψει γρήγορα και ακόμη και να ξεπεράσει ορισμένα δυτικά έθνη σε ορισμένες βιομηχανίες.
4. Συνεργασία κυβερνητικής επιχείρησης: Η ιαπωνική κυβέρνηση συνεργάστηκε στενά με μεγάλα βιομηχανικά συγκροτήματα, γνωστά ως Zaibatsu, για να επιτύχει τους στόχους εκβιομηχάνισής της. Η κυβέρνηση παρείχε υποστήριξη και κίνητρα σε αυτές τις εταιρείες, οι οποίες με τη σειρά τους συνέβαλαν στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
5. Στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα: Η εκβιομηχάνιση της Ιαπωνίας ήταν έντονα αλληλένδετη με τις στρατιωτικές της φιλοδοξίες. Η κυβέρνηση επένδυσε σε μεγάλο βαθμό σε βιομηχανίες που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τον στρατό, όπως η ναυπηγική, τα εξοπλισμούς και η παραγωγή χάλυβα. Αυτή η σχέση μεταξύ του στρατού και της βιομηχανίας ήταν μια βασική πτυχή της ταχείας άνοιας της Ιαπωνίας ως στρατιωτική δύναμη στις αρχές του 20ου αιώνα.
Στην ουσία, η εκβιομηχάνιση της Ιαπωνίας διέφερε από τις δυτικές χώρες που αναφέρονται στο ότι ήταν υπό την ηγεσία του κράτους, επικεντρώθηκε στη βαριά βιομηχανία, περιλάμβανε την ταχεία υιοθέτηση της τεχνολογίας, υπογράμμισε τη συνεργασία της κυβέρνησης-επιχειρήσεων και είχε μια ισχυρή στρατιωτική-βιομηχανική συνιστώσα.
