1. Θρησκευτικό ζήλο :Οι Ευρωπαίοι εξερευνητές, οι ιεραπόστολοι και οι αποικιοκράτες οδηγήθηκαν από μια βαθιά θρησκευτική θέρμη και μια ειλικρινή επιθυμία να διαδώσουν τη χριστιανική τους πίστη στους λαούς των αποικιών. Πίστευαν στην ανωτερότητα των θρησκευτικών τους δογμάτων και προσπάθησαν να «διαφωτίσουν» τους «heathens» και τους «άγριους» με την «αληθινή θρησκεία».
2. Μετατροπή ως ηθική υποχρέωση :Πολλοί Ευρωπαίοι θεώρησαν ότι ήταν το ηθικό καθήκον τους να μετατρέψουν τους μη χριστιανικούς πληθυσμούς, καθώς πίστευαν ότι η διάδοση της θρησκείας τους θα σώσει τις ψυχές και θα τους φέρει πιο κοντά στον Θεό.
3. Πολιτικά και οικονομικά πλεονεκτήματα :Η εξάπλωση της θρησκείας και η μετατροπή των αυτόχθονων ανθρώπων συχνά επέτρεψαν στους ευρωπαίους αποικιστές να αποκτήσουν πολιτική επιρροή, να δημιουργήσουν συμμαχίες με τις ιθαγενείς κοινότητες και να ενθαρρύνουν την πίστη μεταξύ των μετασχηματισμένων πληθυσμών. Με τον έλεγχο των θρησκευτικών πρακτικών, οι αποικιοκράτες θα μπορούσαν να διεκδικήσουν την εξουσία τους και να εξασφαλίσουν την κοινωνική τάξη.
4. Αυτοκρατορικές φιλοδοξίες :Η θρησκευτική επιρροή χρησίμευσε ως εργαλείο ιμπεριαλισμού. Με την καθιέρωση αποστολών και θρησκευτικών ιδρυμάτων, οι ευρωπαϊκές εξουσίες επέκτειναν τις σφαίρες επιρροής τους και νομιμοποίησαν τις αξιώσεις τους σχετικά με τα αποικισμένα εδάφη.
5. Πολιτιστική υπεροχή :Πολλοί Ευρωπαίοι κατέχουν την πεποίθηση ότι ο πολιτισμός τους, συμπεριλαμβανομένων των θρησκευτικών πρακτικών τους, ήταν ανώτερη από εκείνους των αυτόχθονων λαών. Θεώρησαν τη μετατροπή ως μέσο για να «πολιτοποιήσουν» και να ανυψώσουν τους «πρωτόγονους» πολιτισμούς των αποικισμένων εδαφών.
6. Ανταγωνισμός μεταξύ των ευρωπαϊκών δυνάμεων :Κατά την ηλικία της εξερεύνησης και του αποικισμού, τα ευρωπαϊκά έθνη ασχολήθηκαν με έντονο ανταγωνισμό για κυριαρχία και πόρους. Η διάδοση της θρησκείας θεωρήθηκε συχνά ως ένας τρόπος για να κερδίσει ένα πλεονέκτημα σε σχέση με τις αντίπαλες αποικιακές δυνάμεις και να εξασφαλίσει την αφοσίωση των αποικισμένων θεμάτων.
7. δύναμη της εκκλησίας :Ο θρησκευτικός θεσμός, ειδικά η Καθολική Εκκλησία, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ευρωπαϊκή κοινωνία. Οι ιεραπόστολοι υποστηρίχθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από θρησκευτικές διαταγές και η εκκλησία είχε συχνά στενούς δεσμούς με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, επιτρέποντάς τους να επηρεάσουν τις αποικιακές πολιτικές.
8. κληρονομιά των Σταυροφόρων :Οι παρατεταμένες συνέπειες των Σταυροφόρων, οι οποίες προσπάθησαν να ανακτήσουν τους Αγίους Τόπους από τον μουσουλμανικό έλεγχο, συνέβαλαν στην ιδέα ότι η εξάπλωση του Χριστιανισμού ήταν μια ευγενής αιτία και καθήκον για τους χριστιανούς Ευρωπαίους.
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η εξάπλωση της θρησκείας κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας συχνά είχε ως αποτέλεσμα την καταστολή των αυτόχθονων πεποιθήσεων, της πολιτιστικής αφομοίωσης και της διακοπής των τοπικών κοινοτήτων. Οι συνέπειες αυτών των ενεργειών συνεχίζουν να διαμορφώνουν τα θρησκευτικά και πολιτιστικά τοπία πολλών πρώην αποικιών σήμερα.
