Η απογραφή του 1901 της Ιρλανδίας, που διεξήχθη στις 31 Μαρτίου 1901, ήταν η δέκατη απογραφή του νησιού της Ιρλανδίας από το 1821 και το τελευταίο πριν από το διαμέρισμα στη Βόρεια Ιρλανδία και το Ιρλανδικό Ελεύθερο Κράτος. Ακολουθούν μερικά βασικά αποτελέσματα της απογραφής του 1901:
πληθυσμός :
* Ο πληθυσμός της Ιρλανδίας καταγράφηκε ως 4.458.775, μείωση κατά 5,2% σε σύγκριση με την προηγούμενη απογραφή το 1891.
θρησκεία :
* Οι Ρωμαιοκαθολικοί αντιπροσώπευαν το 75,6% του πληθυσμού, οι Προτεστάντες (κυρίως Αγγλικανοί και Πρεσβυτεριανούς) αποτελούσαν 24,1% και άλλες θρησκείες, συμπεριλαμβανομένων των Μεθοδιστών, των Εβραίων και των Quakers, αποτελούσαν μικρή μειοψηφία.
αστικοί και αγροτικοί πληθυσμοί :
* Η απογραφή έδειξε σημαντική μετατόπιση της κατανομής του πληθυσμού, με μείωση των αγροτικών περιοχών και αύξηση των αστικών κέντρων. Το Δουβλίνο, η πρωτεύουσα, είχε πληθυσμό 290.638, ενώ το Μπέλφαστ είχε 349.180 κατοίκους.
ΕΠΟΜΑΤΑ :
* Η γεωργία και οι συναφείς δραστηριότητες χρησιμοποίησαν μεγάλο μέρος του πληθυσμού, με το 49,3% των αρσενικών και το 28,3% των θηλυκών να ασχολούνται με τη γεωργία και την αλιεία. Τα βιομηχανικά επαγγέλματα, συμπεριλαμβανομένων των κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, της ναυπηγικής και της ζυθοποιίας, διαδραμάτισαν επίσης σημαντικό ρόλο στην οικονομία.
Εκπαίδευση :
* Το ποσοστό αλφαβητισμού στην Ιρλανδία είχε βελτιωθεί σημαντικά από την προηγούμενη απογραφή. Περίπου το 86,7% του πληθυσμού ηλικίας πέντε ετών και άνω θα μπορούσε να διαβάσει και να γράψει, με υψηλότερα ποσοστά σε αστικές περιοχές σε σύγκριση με τις αγροτικές περιοχές.
συνθήκες στέγασης :
* Ο υπερπληθυσμός και οι κακές συνθήκες στέγασης επικρατούσαν, ιδιαίτερα στις αστικές περιοχές. Πολλές οικογένειες μοιράστηκαν κατοικίες ενός δωματίου, οδηγώντας σε ανησυχίες για την αποχέτευση και τη δημόσια υγεία.
Τα αποτελέσματα της απογραφής του 1901 παρείχαν πληροφορίες για το μεταβαλλόμενο δημογραφικό, κοινωνικό και οικονομικό τοπίο της Ιρλανδίας στις αρχές του 20ου αιώνα. Αυτά τα στατιστικά στοιχεία βοήθησαν στην ενημέρωση των αποφάσεων και των πρωτοβουλιών πολιτικής που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση των προκλήσεων και στη βελτίωση της συνολικής ευημερίας του ιρλανδικού πληθυσμού.
