Δυνατά σημεία:
1. Εκπροσώπηση από το κράτος: Το σχέδιο πρότεινε ένα νομοθετικό σώμα με ένα σώμα, όπου κάθε πολιτεία θα είχε ίση εκπροσώπηση, ανεξάρτητα από τον πληθυσμό του. Αυτό αντιμετώπισε τις ανησυχίες των μικρότερων πολιτειών που μπορεί να αισθάνονται συγκλονισμένες από τα πιο πολυπληθή κράτη.
2. Απλή δομή: Το Σχέδιο του Νιου Τζέρσεϋ υποστήριζε μια απλή και αποτελεσματική κυβερνητική δομή, με περιορισμένες εξουσίες που ανατίθενται στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Αυτό απευθύνθηκε σε όσους ήταν επιφυλακτικοί για μια ισχυρή κεντρική κυβέρνηση.
3. Προστασία της κρατικής κυριαρχίας: Το σχέδιο έδινε έμφαση στην κυριαρχία των επιμέρους κρατών και επιφύλασσε τις περισσότερες εξουσίες σε αυτά. Τα κράτη θα διατηρήσουν τον έλεγχο σε θέματα όπως η φορολογία, η ρύθμιση του εμπορίου και οι εσωτερικές υποθέσεις. Αυτή η πτυχή ήταν ελκυστική για τα κράτη που ήθελαν να διατηρήσουν την αυτονομία τους.
Αδυναμίες:
1. Έλλειψη αναλογικότητας: Η ισότιμη εκπροσώπηση των κρατών στο νομοθετικό σώμα αγνόησε τις διαφορές πληθυσμού μεταξύ των κρατών. Αυτό δημιούργησε ανησυχίες σχετικά με τα μεγαλύτερα κράτη που είχαν λιγότερη επιρροή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, οδηγώντας ενδεχομένως σε αδικία.
2. Αδύναμη κεντρική κυβέρνηση: Οι επικριτές υποστήριξαν ότι το σχέδιο του Νιου Τζέρσεϊ είχε ως αποτέλεσμα μια αδύναμη κεντρική κυβέρνηση που δεν θα ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα εθνικά ζητήματα ή να αντιμετωπίσει τις ξένες απειλές. Άφησε σημαντικές ευθύνες στα κράτη, οδηγώντας ενδεχομένως σε ασυνέπειες και συγκρούσεις.
3. Αποτελεσματικό στην επίλυση διαφορών: Το μονομελές νομοθετικό σώμα που προτάθηκε από το Σχέδιο του Νιου Τζέρσεϋ δεν είχε μηχανισμό επίλυσης διαφορών μεταξύ των κρατών. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αδιέξοδα ή σε αγώνες εξουσίας που εμποδίζουν τη λειτουργία της κυβέρνησης.
4. Περιορισμένο εύρος: Το σχέδιο επικεντρώθηκε κυρίως στη δομή της κυβέρνησης και δεν παρείχε λεπτομερείς λύσεις σε πιεστικά εθνικά προβλήματα, όπως η ρύθμιση του διακρατικού εμπορίου ή η αντιμετώπιση της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Οι επικριτές θεώρησαν ότι ήταν πολύ στενό στην προσέγγισή του.
Συνολικά, τα δυνατά σημεία του Σχεδίου του Νιου Τζέρσεϋ έγκεινται στην έμφαση στην κρατική κυριαρχία και σε ένα απλό κυβερνητικό πλαίσιο, ενώ οι αδυναμίες του επικεντρώνονταν στην έλλειψη αναλογικής εκπροσώπησης, μια δυνητικά αδύναμη κεντρική κυβέρνηση και περιορισμένο πεδίο αντιμετώπισης ευρύτερων ζητημάτων που αντιμετωπίζει το έθνος. .
