1. Κυκλοφορία κυττάρων Hadley:
Η ατμοσφαιρική κυκλοφορία της Γης αποτελείται από τρία κύρια κύτταρα κυκλοφορίας:τα κύτταρα Hadley, τα κύτταρα Ferrel και τα πολικά κύτταρα. Τα κύτταρα Hadley είναι τα μεγαλύτερα και πιο επιδραστικά κύτταρα κυκλοφορίας, που κυριαρχούν στις τροπικές περιοχές. Αποτελούνται από την άνοδο του αέρα στον ισημερινό, που ρέει προς τους πόλους σε μεγαλύτερα υψόμετρα, κατεβαίνει γύρω στις 30 μοίρες γεωγραφικό πλάτος και επιστρέφει προς τον ισημερινό κοντά στην επιφάνεια.
2. Υποτροπικές έρημοι:
Ο κατερχόμενος αέρας στις υποτροπικές περιοχές γύρω στις 30 μοίρες γεωγραφικού πλάτους δημιουργεί ζώνες υψηλής πίεσης και σταθερές ατμοσφαιρικές συνθήκες. Αυτή η καθίζηση του αέρα οδηγεί σε έλλειψη σχηματισμού νεφών και βροχοπτώσεων, με αποτέλεσμα το σχηματισμό ερήμων. Καθώς ο κατερχόμενος αέρας θερμαίνεται καθώς πλησιάζει στην επιφάνεια, αναστέλλει περαιτέρω το σχηματισμό νεφών και βροχοπτώσεων.
3. Γεωγραφικά πλάτη αλόγων:
Οι περιοχές γύρω στις 30 μοίρες γεωγραφικού πλάτους αναφέρονται συχνά ως "γεωγραφικά πλάτη αλόγων" λόγω της επικράτησης ήρεμων ανέμων και των ιστιοφόρων που κολλούσαν σε αυτές τις περιοχές στο παρελθόν. Η έλλειψη ισχυρών ανέμων εμποδίζει τη συσσώρευση υγρασίας και τη δημιουργία σημαντικών βροχοπτώσεων.
4. Εφέ σκιάς βροχής:
Εκτός από τα υποτροπικά μοτίβα κυκλοφορίας, ορισμένες έρημοι επηρεάζονται επίσης από τα φαινόμενα της σκιάς της βροχής. Όταν ο υγρός αέρας ανεβαίνει πάνω από μια οροσειρά, ψύχεται και συμπυκνώνεται, απελευθερώνοντας βροχόπτωση στην προσήνεμη πλευρά των βουνών. Καθώς ο αέρας κατεβαίνει στην υπήνεμη πλευρά των βουνών, γίνεται θερμότερος και ξηρότερος, δημιουργώντας μια έρημο σκιά της βροχής.
Για παράδειγμα, η έρημος Ατακάμα στη Νότια Αμερική βρίσκεται στην υπήνεμη πλευρά των βουνών των Άνδεων, που εμποδίζουν τους ανέμους που μεταφέρουν υγρασία από τον Ειρηνικό Ωκεανό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ πολλές μεγάλες έρημοι εμφανίζονται γύρω στις 25 μοίρες βόρεια ή νότια λόγω αυτών των παραγόντων, υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα. Ορισμένες έρημοι, όπως η έρημος Σαχάρα, βρίσκονται σε χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη λόγω πρόσθετων επιρροών όπως το μέγεθος της ηπείρου και η εγγύτητα σε μεγάλες χερσαίες μάζες.