Τα μικρότερα μήκη κύματος φωτός, όπως το μπλε και το ιώδες φως, διασκορπίζονται πιο εύκολα από τα μόρια του νερού από τα μεγαλύτερα μήκη κύματος φωτός, όπως το κόκκινο και το πορτοκαλί φως. Αυτό συμβαίνει επειδή τα μικρότερα μήκη κύματος φωτός έχουν μεγαλύτερη ενέργεια από τα μεγαλύτερα μήκη κύματος φωτός. Όταν το ηλιακό φως χτυπά τον ωκεανό, το μπλε και το ιώδες φως διασκορπίζονται προς όλες τις κατευθύνσεις, ενώ το κόκκινο και το πορτοκαλί φως απορροφάται από τα μόρια του νερού. Αυτός είναι ο λόγος που ο ωκεανός φαίνεται μπλε.
Εκτός από τα μόρια του νερού, η παρουσία σωματιδίων στο νερό μπορεί επίσης να επηρεάσει το χρώμα του ωκεανού. Για παράδειγμα, η παρουσία φυτοπλαγκτού, που είναι μικροσκοπικά φυτά, μπορεί να δώσει στον ωκεανό ένα πρασινωπό χρώμα. Η παρουσία ιζημάτων, όπως η άμμος και η λάσπη, μπορεί να δώσει στον ωκεανό ένα καφέ χρώμα.
Το χρώμα του ωκεανού μπορεί επίσης να ποικίλλει ανάλογα με την ώρα της ημέρας και την τοποθεσία. Για παράδειγμα, ο ωκεανός μπορεί να φαίνεται πιο σκούρος μπλε νωρίς το πρωί και το βράδυ και μπορεί να φαίνεται πιο ανοιχτό μπλε το απόγευμα. Ο ωκεανός μπορεί επίσης να έχει διαφορετικά χρώματα σε διαφορετικά μέρη του κόσμου, λόγω των διακυμάνσεων στην ποσότητα του φυτοπλαγκτού, των ιζημάτων και άλλων σωματιδίων στο νερό.