1. Μετάβαση από την αποικιακή εξάρτηση σε ίση κατάσταση:
Πριν από την ομοσπονδία, οι αυστραλιανές αποικίες θεωρούνταν υποταγμένες στη βρετανική κυβέρνηση, με περιορισμένη αυτοδιοίκηση. Η ομοσπονδία έφερε τη δημιουργία μιας ομοσπονδιακής κυβέρνησης με σημαντική αυτονομία, επιτρέποντας στην Αυστραλία να λαμβάνει τις δικές της αποφάσεις για εσωτερικές και εξωτερικές υποθέσεις.
2. Διαμόρφωση Αυστραλιανής Ταυτότητας:
Η Ομοσπονδία σηματοδότησε μια καθοριστική στιγμή στην ανάπτυξη μιας ξεχωριστής αυστραλιανής εθνικής ταυτότητας, ξεχωριστής από το να είσαι Βρετανοί υπήκοοι. Η υιοθέτηση εθνικών συμβόλων, όπως η αυστραλιανή σημαία, το εθνόσημο και ο εθνικός ύμνος, ενίσχυσε το αίσθημα ενότητας και υπερηφάνειας μεταξύ των ανθρώπων της νέας Κοινοπολιτείας.
3. Ανεξάρτητη Εκπροσώπηση:
Με την ίδρυση της κυβέρνησης της Κοινοπολιτείας, η Αυστραλία απέκτησε τη δική της εκπροσώπηση στη διεθνή σκηνή. Η δημιουργία του Αυστραλιανού Υπουργείου Εξωτερικών Υποθέσεων και ο διορισμός ενός Αυστραλιανού Γενικού Κυβερνήτη, ο οποίος εκπροσωπούσε το βρετανικό στέμμα, άνοιξε το δρόμο στην Αυστραλία να συμμετάσχει απευθείας σε διπλωματικές σχέσεις και διεθνείς συμφωνίες χωρίς να χρειάζεται βρετανική έγκριση.
4. Εμπορικοί και οικονομικοί δεσμοί:
Η ομοσπονδία δεν οδήγησε αμέσως σε σημαντικές αλλαγές στις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις μεταξύ Αυστραλίας και Αγγλίας. Οι αποικίες είχαν ήδη απολαύσει μια αμοιβαία επωφελή εμπορική σχέση με τη Βρετανία και αυτοί οι δεσμοί συνεχίστηκαν μετά την ομοσπονδία. Ωστόσο, καθώς η Αυστραλία ανέπτυξε τις δικές της βιομηχανίες και αναζητούσε ευρύτερες αγορές, σταδιακά διαφοροποίησε τις εμπορικές της σχέσεις με άλλα έθνη.
5. Πολιτικές Μετανάστευσης:
Η ομοσπονδία έδωσε στην Αυστραλία μεγαλύτερο έλεγχο στις μεταναστευτικές της πολιτικές. Η εισαγωγή της Πολιτικής της Λευκής Αυστραλίας, η οποία περιόριζε τη μη ευρωπαϊκή μετανάστευση, αντανακλούσε την επιθυμία της Αυστραλίας να διατηρήσει τον κυρίως ευρωπαϊκό της χαρακτήρα. Αυτή η πολιτική παρέμεινε σε ισχύ μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960.
6. Βασιλικές συνδέσεις και συνταγματικοί δεσμοί:
Ενώ η Αυστραλία απέκτησε αυτοδιακυβέρνηση μέσω ομοσπονδίας, διατήρησε τους συνταγματικούς της δεσμούς με τη βρετανική μοναρχία. Ο Βρετανός μονάρχης συνέχισε να είναι ο αρχηγός του κράτους, αν και αντιπροσωπευόταν από τον Γενικό Κυβερνήτη. Το British Privy Council παρέμεινε επίσης το ανώτατο εφετείο για υποθέσεις της Αυστραλίας μέχρι το 1986, όταν αντικαταστάθηκε από το Αυστραλιανό Ανώτατο Δικαστήριο ως το τελικό εφετείο.
Συνολικά, η ομοσπονδία της Αυστραλίας αναμόρφωσε σημαντικά τη σχέση της Αυστραλίας με την Αγγλία. Άνοιξε το δρόμο για την εμφάνιση της Αυστραλίας ως ανεξάρτητου έθνους, με τις δικές της κυβερνητικές δομές, σύμβολα, διεθνή παρουσία και πολιτικές, ενώ εξακολουθεί να διατηρεί ορισμένες πολιτιστικές και συνταγματικές συνδέσεις με τη βρετανική της κληρονομιά.
