Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, το Ιράν και οι ΗΠΑ συμμετείχαν σε μια πικρή σύγκρουση γνωστή ως πόλεμος Ιράν-Ιράκ. Οι ΗΠΑ υποστήριξαν το Ιράκ σε αυτόν τον πόλεμο, παρέχοντας πληροφορίες, όπλα και οικονομική βοήθεια. Το Ιράν, με τη σειρά του, κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι υποστήριζαν τρομοκρατικές ομάδες στο Ιράν και το Λίβανο, συμπεριλαμβανομένου του Ισλαμικού Επαναστατικού Φρουρά (IRGC).
Το 1983, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ κατέρρευσε ένα ιρανικό πολιτικό αεροσκάφος, σκοτώνοντας και τους 290 επιβάτες και το πλήρωμα στο πλοίο. Το περιστατικό αυτό τεντώθηκε περαιτέρω τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών και οδήγησε σε αυξημένες προσκλήσεις για εκδίκηση.
Το 2002, οι ΗΠΑ κατηγόρησαν το Ιράν ότι αναπτύσσουν πυρηνικά όπλα και το χαρακτήρισαν ως μέρος ενός "άξονα του κακού" μαζί με το Ιράκ και τη Βόρεια Κορέα. Αυτή η κατηγορία αύξησε περαιτέρω τις εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών και οδήγησε στην επιβολή οικονομικών κυρώσεων στο Ιράν από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους του.
Το 2015, το Ιράν και οι ΗΠΑ κατέληξαν σε ιστορική συμφωνία, γνωστή ως το κοινό ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης (JCPOA), με στόχο τον περιορισμό του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν σε αντάλλαγμα για την άρση των οικονομικών κυρώσεων. Ωστόσο, το 2018, οι ΗΠΑ απέσυραν μονομερώς από την JCPOA και επανέλαβαν τις κυρώσεις για το Ιράν.
Από τότε, οι σχέσεις μεταξύ του Ιράν και των ΗΠΑ έχουν επιδεινωθεί περαιτέρω. Οι ΗΠΑ επέβαλαν πρόσθετες κυρώσεις στο Ιράν και το Ιράν ανταποκρίθηκε μειώνοντας τη συμμόρφωσή του με την JCPOA και απειλώντας να κλείσει το στενό του Hormuz, μια ζωτική διαδρομή αποστολής πετρελαίου στον Περσικό Κόλπο.
Τον Ιανουάριο του 2020, ο αμερικανικός δολοφόνος του Ιρανικού στρατηγού Qassem Soleimani σε μια απεργία drone κοντά στη Βαγδάτη. Η πράξη αυτή αύξησε περαιτέρω τις εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών και τις έφερε στο χείλος του πολέμου.
Η σχέση μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ παραμένει εξαιρετικά ασταθής και αβέβαιη. Και οι δύο χώρες εξέφρασαν την προθυμία να διαπραγματευτούν, αλλά υπάρχουν σημαντικά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν, συμπεριλαμβανομένης της αμοιβαίας δυσπιστίας και των σύνθετων περιφερειακών ζητημάτων που έχουν συνδέσει τα συμφέροντα και τις συγκρούσεις τους. Το μέλλον της σχέσης τους παραμένει πηγή ανησυχίας και αστάθειας στη Μέση Ανατολή.
