Κατά την Οθωμανική περίοδο (1517-1917), οι Εβραίοι ήταν γενικά ανεκτικοί στην Παλαιστίνη και πολλές εβραϊκές κοινότητες άκμασαν. Ωστόσο, υπήρξαν και περίοδοι διώξεων, όπως η σφαγή του Σαφέντ το 1660, κατά την οποία εκατοντάδες Εβραίοι σκοτώθηκαν από αραβικούς όχλους.
Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, ξεκίνησε ένα κύμα εβραϊκής μετανάστευσης στην Παλαιστίνη, κυρίως λόγω της ανόδου του αντισημιτισμού στην Ευρώπη. Αυτό οδήγησε σε αυξημένες εντάσεις μεταξύ Εβραίων και Αράβων, καθώς πολλοί Άραβες φοβήθηκαν ότι οι Εβραίοι προσπαθούσαν να καταλάβουν την Παλαιστίνη.
Μετά τη λήξη της βρετανικής εντολής για την Παλαιστίνη το 1948, ανακηρύχθηκε το κράτος του Ισραήλ. Αυτό οδήγησε στον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1948, στον οποίο το Ισραήλ νίκησε αρκετές αραβικές χώρες. Ως αποτέλεσμα του πολέμου, εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι εκτοπίστηκαν από τα σπίτια τους και πολλοί έγιναν πρόσφυγες.
Η συνεχιζόμενη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστινίων είναι πολύπλοκη και μακροχρόνια, χωρίς εύκολες λύσεις. Ενώ έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες επίλυσης της σύγκρουσης, όπως οι Συμφωνίες του Όσλο της δεκαετίας του 1990, δεν έχει επιτευχθεί συνολική συμφωνία.
