1. Πολιτικές διαφορές :Το πολιτικό τοπίο στη Μαλαισία και τη Σιγκαπούρη πολώθηκε όλο και περισσότερο τη δεκαετία του 1960. Η κυβέρνηση της Μαλαισίας, στην οποία κυριαρχεί ο Εθνικός Οργανισμός των Ηνωμένων Μαλαισίων (UMNO), ακολούθησε πολιτικές που έδιναν προτεραιότητα στα δικαιώματα και τα συμφέροντα της κοινότητας Bumiputera (αυτόχθονη). Αυτή η προσέγγιση συγκρούστηκε με τα συμφέροντα του κυρίως κινεζικού πληθυσμού της Σιγκαπούρης, ο οποίος ένιωθε περιθωριοποιημένος και υποεκπροσωπούμενος.
2. Οικονομικές ανισότητες :Η ταχεία οικονομική ανάπτυξη της Σιγκαπούρης και ο ρόλος της ως πολυσύχναστου χρηματοπιστωτικού και εμπορικού κόμβου δημιούργησαν οικονομικές ανισότητες μεταξύ των δύο περιοχών. Η Σιγκαπούρη συνεισέφερε σημαντικό μέρος της συνολικής οικονομικής παραγωγής της Μαλαισίας, αλλά η οικονομική της επιτυχία οδήγησε σε εντάσεις σχετικά με την κατανομή των πόρων και του εισοδήματος.
3. Πολιτιστικές και κοινωνικές διαφορές :Οι πολιτισμικές και κοινωνικές διαφορές μεταξύ Μαλαισίας και Σιγκαπούρης έπαιξαν επίσης ρόλο στον χωρισμό τους. Η πολυεθνική κοινωνία της Σιγκαπούρης αγκάλιασε έναν πιο κοσμοπολίτικο και εξωστρεφή προσανατολισμό, ενώ η ταυτότητα της Μαλαισίας επηρεάστηκε από τις μαλαισιανές και ισλαμικές παραδόσεις της. Αυτές οι διαφορές έκαναν όλο και πιο δύσκολη τη διατήρηση της ενότητας και της συνοχής εντός της ευρύτερης ομοσπονδίας.
4. Εσωτερικές συγκρούσεις και φυλετικές εντάσεις :Οι φυλετικές εντάσεις και οι εσωτερικές συγκρούσεις επιδείνωσαν περαιτέρω τη σχέση μεταξύ Μαλαισίας και Σιγκαπούρης. Οι φυλετικές ταραχές του 1969 στη Μαλαισία, στις οποίες σκοτώθηκαν εκατοντάδες άνθρωποι, αποκάλυψαν βαθιές εθνοτικές διαιρέσεις εντός της χώρας. Αυτά τα γεγονότα αύξησαν την πολιτική πίεση για τη Σιγκαπούρη να επιδιώξει μεγαλύτερη αυτονομία ή ακόμα και ανεξαρτησία.
5. Το όραμα του Lee Kuan Yew :Ο χαρισματικός ηγέτης της Σιγκαπούρης, Lee Kuan Yew, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφαση να χωρίσει από τη Μαλαισία. Πίστευε ότι η Σιγκαπούρη, ως μια μικρή πόλη-κράτος, θα μπορούσε να επιτύχει μεγαλύτερη οικονομική πρόοδο και να προστατεύσει καλύτερα τα συμφέροντα των πολιτών της εάν ήταν μια ανεξάρτητη οντότητα.
6. Υποστήριξη από τη Βρετανία :Η Βρετανία, που ήταν η αποικιακή δύναμη στην περιοχή, έπαιξε επίσης ρόλο στον χωρισμό. Η βρετανική κυβέρνηση υποστήριξε την ανεξαρτησία της Σιγκαπούρης, θεωρώντας την ως πιθανό σύμμαχο και σταθερό οικονομικό εταίρο στη Νοτιοανατολική Ασία.
7. Περιφερειακά ζητήματα :Η ευρύτερη γεωπολιτική κατάσταση στη Νοτιοανατολική Ασία επηρέασε επίσης την απόφαση χωρισμού. Η αντιπαράθεση της Ινδονησίας με τη Μαλαισία τη δεκαετία του 1960 και η πιθανότητα περαιτέρω περιφερειακών συγκρούσεων δημιούργησαν ανησυχίες για την ασφάλεια της Σιγκαπούρης ως μέρος μιας μεγαλύτερης ομοσπονδίας.
Συνοψίζοντας, η διαίρεση της Μαλαισίας και της Σιγκαπούρης προήλθε από έναν συνδυασμό πολιτικών διαφορών, οικονομικών ανισοτήτων, πολιτιστικών και κοινωνικών παραγόντων, εσωτερικών συγκρούσεων, του οράματος του Lee Kuan Yew, υποστήριξης από τη Βρετανία και περιφερειακής ασφάλειας. Αυτοί οι παράγοντες οδήγησαν τελικά στην ίδρυση της Σιγκαπούρης ως ανεξάρτητου κράτους στις 9 Αυγούστου 1965.
