Από την αρχή, υπήρχε μια ορισμένη εχθρότητα μεταξύ των δύο αποικιών και αυτή η αντιπαλότητα γρήγορα εξελίχθηκε σε κάτι σαν εθνικό άθλημα. Και οι δύο αποικίες ανταγωνίζονταν για μετανάστες και πόρους, και αυτό οδήγησε σε μια σειρά διαφωνιών σχετικά με τα δικαιώματα γης και νερού. Ο ανταγωνισμός εκδηλώθηκε και πολιτικά, με τις δύο αποικίες να παίρνουν συχνά αντίθετες πλευρές στις εθνικές συζητήσεις.
Μία από τις πιο σημαντικές εκδηλώσεις του ανταγωνισμού ήταν η ανάπτυξη της «συνοριακής φούσκας» μεταξύ των δύο αποικιών. Αυτή η περιοχή, που βρισκόταν στα σύνορα μεταξύ της Νέας Νότιας Ουαλίας και της Βικτώριας, ήταν διαβόητη για την ανομία και τη βία της. Οι δύο αποικίες έδιναν διαρκώς μάχη για τον έλεγχο της περιοχής, και μόλις τη δεκαετία του 1890 το ζήτημα επιλύθηκε οριστικά.
Η αντιπαλότητα μεταξύ της Νέας Νότιας Ουαλίας και της Βικτώριας έχει αμβλυνθεί κάπως τα τελευταία χρόνια, αλλά εξακολουθεί να διατηρεί κάποια από την αρχική της ένταση. Τα δύο κράτη συνεχίζουν να ανταγωνίζονται σε διάφορους οικονομικούς, αθλητικούς και πολιτιστικούς τομείς.
