Ως αποτέλεσμα αυτής της αποψίλωσης, η Βραζιλία έχασε σημαντική ποσότητα τροπικού δάσους. Το τροπικό δάσος του Ατλαντικού, που κάποτε κάλυπτε μεγάλο μέρος της ανατολικής ακτής της χώρας, έχει μειωθεί μόνο στο 7% του αρχικού του μεγέθους. Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου, το μεγαλύτερο τροπικό δάσος στον κόσμο, έχει επίσης επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από την αποψίλωση των δασών. Από τη δεκαετία του 1970, μια περιοχή του τροπικού δάσους του Αμαζονίου μεγαλύτερη από την πολιτεία της Καλιφόρνια έχει εκκαθαριστεί.
Ο κύριος μοχλός της αποψίλωσης των δασών στη Βραζιλία είναι η επέκταση της γεωργίας, ιδιαίτερα για την εκτροφή βοοειδών και την καλλιέργεια σόγιας. Η ζήτηση για κρέας, ζωοτροφές και βιοκαύσιμα έχει οδηγήσει στην εκκαθάριση ολοένα και περισσότερων τροπικών δασών για γεωργική χρήση. Επιπλέον, η υλοτομία, η εξόρυξη και η κατασκευή δρόμων συνέβαλαν επίσης στην αποψίλωση των δασών.
Η αποψίλωση των δασών είχε έναν αριθμό αρνητικών επιπτώσεων στη Βραζιλία, όπως:απώλεια βιοποικιλότητας, διάβρωση του εδάφους, ρύπανση των υδάτων, κλιματική αλλαγή και αυξημένη ευπάθεια σε φυσικές καταστροφές. Είχε επίσης αρνητικό αντίκτυπο στα μέσα διαβίωσης των αυτόχθονων πληθυσμών και άλλων παραδοσιακών χρηστών των δασών.
Ως απάντηση στα υψηλά ποσοστά αποψίλωσης των δασών, η κυβέρνηση της Βραζιλίας έχει λάβει ορισμένα μέτρα για τη μείωση της αποψίλωσης, όπως:δημιουργία προστατευόμενων περιοχών, επιβολή περιβαλλοντικών κανονισμών και παροχή οικονομικών κινήτρων για βιώσιμη χρήση γης. Αυτές οι προσπάθειες είχαν κάποια επιτυχία, αλλά η αποψίλωση των δασών εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό πρόβλημα στη Βραζιλία.
