* Διάβρωση: Ο χάλυβας είναι ευαίσθητος στη διάβρωση, η οποία μπορεί να αποδυναμώσει τη δομή της γέφυρας με την πάροδο του χρόνου. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε περιοχές όπου η γέφυρα είναι εκτεθειμένη σε αλμυρό νερό ή χημικές ουσίες αποπάγωσης.
* Κόπωση: Η επαναλαμβανόμενη φόρτωση και εκφόρτωση μιας γέφυρας μπορεί να προκαλέσει κόπωση μετάλλου, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ρωγμές στον χάλυβα. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό για γέφυρες που μεταφέρουν βαριά φορτία ή υπόκεινται σε υψηλά επίπεδα κυκλοφορίας.
* Ζημιά: Οι γέφυρες μπορούν επίσης να καταστραφούν από ατυχήματα, όπως σύγκρουση με πλοία ή φορτηγά. Αυτή η βλάβη μπορεί να αποδυναμώσει τη δομή της γέφυρας και να την καταστήσει μη ασφαλή για χρήση.
* Σχεδιαστικά ελαττώματα: Ορισμένες γέφυρες μπορεί να έχουν σχεδιαστεί με ελαττώματα που τις καθιστούν ανασφαλείς. Αυτά τα ελαττώματα μπορεί να μην είναι εμφανή τη στιγμή της κατασκευής, αλλά μπορούν να γίνουν εμφανή με την πάροδο του χρόνου καθώς η γέφυρα γερνάει.
Εκτός από αυτούς τους παράγοντες, η ηλικία μιας γέφυρας μπορεί επίσης να είναι ένας παράγοντας για την ασφάλειά της. Οι παλαιότερες γέφυρες μπορεί να μην έχουν σχεδιαστεί για να πληρούν τα ίδια πρότυπα ασφαλείας με τις νεότερες γέφυρες. Μπορεί επίσης να είναι πιο επιρρεπή σε φθορά και ζημιά.
Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι σημαντικό να επιθεωρείτε τακτικά τις χαλύβδινες γέφυρες και να αξιολογείτε την ασφάλειά τους. Οι γέφυρες που διαπιστώνεται ότι δεν είναι ασφαλείς θα πρέπει να επισκευάζονται ή να αντικαθίστανται το συντομότερο δυνατό.