1. Αφθονία άμμου: Απαιτείται άφθονη ποσότητα χαλαρής, ξηρής άμμου για το σχηματισμό αμμόλοφων. Οι έρημοι, οι παραλίες και οι ξηρές κοίτες ποταμών είναι τυπικές πηγές άμμου για αμμόλοφους.
2. Αιολική ενέργεια: Οι ισχυροί και επίμονοι άνεμοι είναι απαραίτητοι για το σχηματισμό αμμοθινών. Αυτοί οι άνεμοι μεταφέρουν και συσσωρεύουν τους κόκκους άμμου, διαμορφώνοντάς τους σε αμμόλοφους.
3. Μη ενοποιημένο υπόστρωμα: Η υποκείμενη επιφάνεια όπου σχηματίζονται οι αμμόλοφοι πρέπει να είναι χαλαρό, μη στερεοποιημένο υλικό, όπως άμμος ή ιζήματα. Αυτό επιτρέπει στους αμμόλοφους να κινούνται και να αναδιαμορφώνονται.
4. Απουσία βλάστησης ή αραιή βλάστηση: Η βλάστηση μπορεί να εμποδίσει την κίνηση της άμμου και να εμποδίσει το σχηματισμό αμμόλοφων. Ως εκ τούτου, περιοχές με μικρή έως καθόλου βλάστηση είναι πιο επιρρεπείς στον σχηματισμό θινών.
5. Εμπόδια ή Παρατυπίες: Εμπόδια όπως βράχοι, φυτά ή τοπογραφικές ανωμαλίες στο τοπίο μπορούν να προκαλέσουν συσσώρευση άμμου, οδηγώντας στην ανάπτυξη εμβρυϊκών θινών.
6. Άνδρο ή Ημίξηρο Κλίμα: Οι ξηρές συνθήκες είναι ευνοϊκές για το σχηματισμό αμμοθινών. Σε υγρά περιβάλλοντα, η παρουσία υγρασίας τείνει να σταθεροποιεί την άμμο, εμποδίζοντας την ανάπτυξη των αμμόλοφων.
7. Συνεπής κατεύθυνση ανέμου: Οι επίμονοι άνεμοι από σταθερή κατεύθυνση είναι ζωτικής σημασίας για το σχηματισμό θινών. Οι μεταβλητές διευθύνσεις του ανέμου καθιστούν δύσκολη τη δημιουργία σταθερών θινών.
8. Αποπληθωρισμός και διάβρωση: Οι διεργασίες αιολικής διάβρωσης όπως ο ξεφούσκωμα (αφαίρεση και μεταφορά χαλαρών ιζημάτων) παίζουν ρόλο στη δημιουργία της παροχής άμμου για τους αμμόλοφους.
Η αλληλεπίδραση αυτών των συνθηκών, ιδιαίτερα η διαθεσιμότητα χαλαρής άμμου, οι συνεχείς ισχυροί άνεμοι και η απουσία βλάστησης, δημιουργούν κατάλληλα περιβάλλοντα για το σχηματισμό αμμοθινών.
