1. Πολίτες :Οι πολίτες θεωρούνταν πλήρη μέλη της αθηναϊκής κοινότητας και μόνο αυτοί διέθεταν ορισμένα δικαιώματα και προνόμια, όπως η δυνατότητα ψήφου, κατοχής δημοσίων αξιωμάτων και συμμετοχής στη Συνέλευση (το πολιτικό όργανο που έπαιρνε αποφάσεις για την πόλη). Η αθηναϊκή υπηκοότητα περιοριζόταν σε ελεύθερους, ενήλικους άνδρες Αθηναίους των οποίων οι γονείς ήταν και οι δύο Αθηναίοι πολίτες.
2. Metics :Οι Μέτικοι ήταν αλλοδαποί που διέμεναν στην Αθήνα. Συνήθως ήταν αλλοδαποί που είχαν έρθει στην Αθήνα για εμπορικούς, επαγγελματικούς ή άλλους λόγους. Οι Metics είχαν ορισμένους περιορισμούς στα δικαιώματα και τις ευθύνες τους, όπως η αδυναμία να κατέχουν γη ή να κατέχουν δημόσιο αξίωμα. Ωστόσο, ήταν σχετικά εύποροι και μπορούσαν να συνεισφέρουν στην αθηναϊκή κοινωνία μέσω των δεξιοτήτων, των γνώσεων και του πλούτου τους.
3. Δούλοι :Οι σκλάβοι ήταν η κατώτερη κοινωνική τάξη στην αρχαία Αθήνα, χωρίς νόμιμα δικαιώματα ή προστασίες. Αποκτήθηκαν ως επί το πλείστον μέσω κατακτήσεων ή εμπορίου και εκτελούσαν ποικίλες εργασίες, όπως οικιακή εργασία, αγροτικές εργασίες και βιοτεχνίες. Οι σκλάβοι θεωρούνταν απλή περιουσία και μπορούσαν να αγοράζονται, να πωλούνται και να αντιμετωπίζονται με τη θέληση των ιδιοκτητών τους.
4. Γυναίκες :Οι γυναίκες στην αρχαία Αθήνα είχαν περιορισμένα δικαιώματα και κοινωνική θέση. Περιορίζονταν κυρίως στην οικιακή σφαίρα, υπεύθυνα για τις οικιακές εργασίες και την ανατροφή των παιδιών. Ενώ μπορούσαν να κατέχουν περιουσία και να κάνουν νομικές συναλλαγές, δεν μπορούσαν να συμμετέχουν σε πολιτική, δημόσια ζωή ή φιλοσοφικές συζητήσεις. Οι γυναίκες βρίσκονταν υπό τον έλεγχο των ανδρών συγγενών τους, όπως του πατέρα, του συζύγου ή του γιου τους.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η αθηναϊκή κοινωνία ήταν πολύπλοκη και δυναμική, και υπήρχαν παραλλαγές και εξαιρέσεις σε κάθε κοινωνική τάξη. Επιπλέον, η σχετική κατάσταση και η επιρροή αυτών των τάξεων θα μπορούσε να μετατοπιστεί με την πάροδο του χρόνου, επηρεασμένη από πολιτικές, οικονομικές και πολιτισμικές αλλαγές.
