Ποιες ήταν οι συνθήκες διαβίωσης σε ένα κάστρο;

Τα κάστρα ήταν κρύα, βυθισμένα και συχνά ανθυγιεινά μέρη για να ζεις. Οι τοίχοι ήταν χοντροί και φτιαγμένοι από πέτρα, κάτι που ελάχιστα κρατούσε το κρύο. Το χειμώνα, ο μόνος τρόπος για να μείνετε ζεστοί ήταν να καθίσετε κοντά στη φωτιά, και ακόμη και τότε, τα δωμάτια ήταν συχνά παγωμένα. Τα δάπεδα ήταν συνήθως από πέτρα ή ψυχρά πλακάκια και δεν υπήρχε μοκέτα. Τα έπιπλα ήταν αραιά και άβολα. Οι περισσότεροι κοιμόντουσαν σε κρεβάτια που ήταν κάτι περισσότερο από άχυρο παλέτες στο πάτωμα. Δεν υπήρχαν μπάνια, έτσι οι άνθρωποι έπρεπε να ανακουφιστούν σε γλάστρες ή έξω. Τα κάστρα ήταν επίσης συχνά μολυσμένα με ψύλλους, ψείρες και αρουραίους.

Παρά αυτές τις σκληρές συνθήκες, τα κάστρα εξακολουθούσαν να θεωρούνται πολυτελή μέρη για να ζεις. Συχνά ήταν τα μόνα μέρη που ήταν ασφαλή από επίθεση και παρείχαν έναν βαθμό ιδιωτικότητας που δεν ήταν διαθέσιμος αλλού. Τα κάστρα είχαν επίσης μια σειρά από ανέσεις που δεν ήταν διαθέσιμες στους περισσότερους ανθρώπους, όπως κουζίνες, πλυντήρια και παρεκκλήσια.

Ακολουθεί μια πιο λεπτομερής ματιά στις συνθήκες διαβίωσης σε ένα κάστρο:

* The Great Hall: Η Μεγάλη Αίθουσα ήταν το μεγαλύτερο δωμάτιο στο κάστρο και χρησιμοποιήθηκε για διάφορους σκοπούς, όπως φαγητό, χορό και δικαστήριο. Η Μεγάλη Αίθουσα βρισκόταν συνήθως στον πρώτο όροφο του κάστρου και συχνά ήταν το μόνο θερμαινόμενο δωμάτιο.

* The Solar: Το Solar ήταν το ιδιωτικό διαμέρισμα του άρχοντα και της κυρίας του κάστρου. Συνήθως βρισκόταν στον δεύτερο όροφο του κάστρου και αποτελούνταν από ένα υπνοδωμάτιο, ένα καθιστικό και ένα καμαρίνι. Το Solar ήταν συχνά διακοσμημένο με ταπετσαρίες, πίνακες ζωγραφικής και άλλα ωραία έπιπλα.

* Η κουζίνα: Η Κουζίνα βρισκόταν στο υπόγειο του κάστρου και χρησιμοποιήθηκε για την προετοιμασία φαγητού για τον άρχοντα, την κυρία και τους καλεσμένους τους. Η Κουζίνα στελεχώθηκε συνήθως από μια ομάδα μαγείρων και σκαλοπατιών.

* Το παρεκκλήσι: Το παρεκκλήσι χρησιμοποιήθηκε για θρησκευτικές λειτουργίες. Συνήθως βρισκόταν στον πρώτο όροφο του κάστρου και συχνά ήταν διακοσμημένο με βιτρό και άλλη θρησκευτική τέχνη.

* Τα υπνοδωμάτια: Τα υπνοδωμάτια σε ένα κάστρο ήταν συνήθως μικρά και αραιά επιπλωμένα. Οι περισσότεροι κοιμόντουσαν σε κρεβάτια που ήταν κάτι περισσότερο από άχυρο παλέτες στο πάτωμα.

* Τα μπάνια: Δεν υπήρχαν μπάνια σε ένα κάστρο, έτσι οι άνθρωποι έπρεπε να ανακουφιστούν σε γλάστρες ή έξω.

Παρά αυτές τις σκληρές συνθήκες, τα κάστρα εξακολουθούσαν να θεωρούνται πολυτελή μέρη για να ζεις. Συχνά ήταν τα μόνα μέρη που ήταν ασφαλή από επίθεση και παρείχαν έναν βαθμό ιδιωτικότητας που δεν ήταν διαθέσιμος αλλού. Τα κάστρα είχαν επίσης μια σειρά από ανέσεις που δεν ήταν διαθέσιμες στους περισσότερους ανθρώπους, όπως κουζίνες, πλυντήρια και παρεκκλήσια.