Κυνήγι και λαθροθηρία :Το Crested Ibis είναι από καιρό στόχος κυνηγιού και λαθροθηρίας λόγω των πανέμορφων φτερών του, τα οποία χρησιμοποιούνται ως διακοσμητικά στοιχεία στην παραδοσιακή ασιατική τέχνη και ένδυση. Η ζήτηση για αυτά τα φτερά, ειδικά κατά την περίοδο Έντο στην Ιαπωνία, οδήγησε σε σημαντική μείωση του πληθυσμού του πτηνού.
Απώλεια και υποβάθμιση οικοτόπων :Οι φυσικοί βιότοποι του Crested Ibis, συμπεριλαμβανομένων των υγροτόπων, των λιβαδιών και των δασών, εξαφανίζονται γρήγορα λόγω της αστικοποίησης, της γεωργίας και της βιομηχανικής ανάπτυξης. Αυτές οι αλλαγές στο περιβάλλον έχουν καταστήσει δύσκολο για τα πουλιά να βρουν κατάλληλο χώρο φωλιάς και τροφοδοσίας, συμβάλλοντας περαιτέρω στην παρακμή τους.
Ανθρώπινη Διαταραχή και Ρύπανση :Η επέκταση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων κοντά στις τοποθεσίες φωλεοποίησης και σίτισης Crested Ibis έχει διαταράξει τις φυσικές τους συμπεριφορές. Η ρύπανση από τις γεωργικές απορροές, τα βιομηχανικά απόβλητα και ο υπερβολικός τουρισμός έχουν επίσης επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα των οικοτόπων τους και έχουν οδηγήσει σε μειωμένη αναπαραγωγική επιτυχία.
Δυσκολίες αναπαραγωγής :Τα Crested Ibises έχουν μια μοναδική βιολογία αναπαραγωγής, η οποία μπορεί να διαταραχθεί εύκολα. Τυπικά γεννούν μόνο λίγα αυγά ανά προσπάθεια φωλεοποίησης, γεγονός που τα καθιστά πιο ευάλωτα σε περιβαλλοντικές διαταραχές και θηράματα. Όταν οι φωλιές καταστρέφονται ή τα αυγά δεν εκκολάπτονται λόγω εξωτερικών παραγόντων, ο πληθυσμός του είδους μπορεί να δυσκολευτεί να ανακάμψει γρήγορα.
Μικρό μέγεθος πληθυσμού :Λόγω των προαναφερθέντων παραγόντων, ο συνολικός πληθυσμός Crested Ibis στο εύρος του έγινε πολύ μικρός. Οι μικροί πληθυσμοί είναι εγγενώς πιο ευάλωτοι στην εξαφάνιση λόγω της αυξημένης γενετικής ευπάθειας και της μεγαλύτερης πιθανότητας να επηρεαστούν από περιβαλλοντικά γεγονότα ή ασθένειες.
Προσπάθειες διατήρησης, όπως προγράμματα αναπαραγωγής σε αιχμαλωσία, προστατευόμενες περιοχές ενδιαιτημάτων και νομικές προστασίες, έχουν εφαρμοστεί για την πρόληψη της εξαφάνισης του Crested Ibis. Ενώ αυτές οι προσπάθειες συνέβαλαν στη σταθεροποίηση του πληθυσμού και την αύξηση του αριθμού τους, οι συνεχείς προσπάθειες διατήρησης είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης επιβίωσης αυτού του εμβληματικού είδους.
