Εύκρατα τροπικά δάση:
Οι ακτές του Ειρηνικού στην περιοχή του Ατλαντικού, ιδιαίτερα στη Βρετανική Κολομβία και τμήματα της Ουάσιγκτον και του Όρεγκον, χαρακτηρίζονται από εύκρατα τροπικά δάση. Αυτά τα δάση δέχονται άφθονες βροχοπτώσεις και έχουν ήπιες θερμοκρασίες, δημιουργώντας ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη πυκνής και ποικιλόμορφης βλάστησης. Τα κοινά δέντρα περιλαμβάνουν τα γιγάντια έλατα Douglas, τα δυτικά κώνεια, τα έλατα Sitka και τους δυτικούς κόκκινους κέδρους. Ο κάτω όροφος είναι πλούσιος με φτέρες, βρύα, λειχήνες και αγριολούλουδα όπως τρίλιες και γυναικείες παντόφλες.
Λιβάδια:
Το εσωτερικό της περιοχής του Ατλαντικού, ιδιαίτερα στις Μεγάλες Πεδιάδες και σε τμήματα της Μεσοδυτικής, κυριαρχείται από τεράστια λιβάδια, που συνήθως αναφέρονται ως λιβάδια ή πεδιάδες. Αυτές οι περιοχές δέχονται μέτριες βροχοπτώσεις και έχουν γόνιμα εδάφη, υποστηρίζοντας την ανάπτυξη ψηλών χόρτων όπως το μεγάλο γαλάζιο, το ινδικό γρασίδι και το γρασίδι. Τα λιβάδια φιλοξενούν μια ποικιλία αγριολούλουδων, συμπεριλαμβανομένων των κωνοφόρων, των μαυρομάτικων Susans και των χρυσόραβδων, καθώς και πολλών ειδών πουλιών, θηλαστικών και εντόμων.
Τούντρα:
Το βορειότερο τμήμα της περιοχής του Ατλαντικού, συμπεριλαμβανομένης της Αλάσκας και του βόρειου Καναδά, καλύπτεται από βλάστηση τούνδρας, που χαρακτηρίζεται από φυτά χαμηλής ανάπτυξης προσαρμοσμένα σε χαμηλές θερμοκρασίες και μόνιμο παγετό. Τα κοινά φυτά στην τούνδρα περιλαμβάνουν βρύα, λειχήνες, ανθοφόρα βότανα όπως αρκτικές παπαρούνες και σαξιφράγκες και νάνους θάμνους όπως ιτιές και σημύδες. Η τούνδρα υποστηρίζει επίσης ποικίλα άγρια ζώα, όπως καριμπού, πολικές αρκούδες, αρκτικές αλεπούδες και αποδημητικά πουλιά.
Δάση φυλλοβόλων:
Τα φυλλοβόλα δάση βρίσκονται στο ανατολικό τμήμα της περιοχής του Ατλαντικού, που εκτείνονται από την περιοχή των Μεγάλων Λιμνών έως τα Απαλάχια Όρη. Σε αυτά τα δάση κυριαρχούν δέντρα που ρίχνουν τα φύλλα τους εποχιακά, όπως βελανιδιές, σφεντάμια, σημύδες και οξιές. Ο κάτω όροφος είναι πλούσιος με θάμνους, φτέρες, αγριολούλουδα και διάφορα είδη άγριας ζωής, όπως ελάφια με λευκή ουρά, ρακούν, σκίουρους και ωδικά πτηνά.
Μικτά δάση:
Τα μικτά δάση εμφανίζονται σε μεταβατικές ζώνες μεταξύ διαφορετικών τύπων βλάστησης. Συνδυάζουν χαρακτηριστικά τόσο των κωνοφόρων όσο και των φυλλοβόλων δασών και βρίσκονται σε περιοχές όπως τα Βραχώδη Όρη και η οροσειρά Cascade. Τα μικτά δάση υποστηρίζουν μια ποικιλία ειδών δέντρων, συμπεριλαμβανομένων των ελάτων Douglas, των δυτικών κώνειων, των πεύκων ponderosa και της δυτικής πεύκης, μαζί με φυλλοβόλα δέντρα όπως οι λεύκες και τα βαμβακερά ξύλα.
Παράκτια βλάστηση:
Η ακτογραμμή του Ατλαντικού φιλοξενεί ένα μοναδικό μείγμα βλάστησης, συμπεριλαμβανομένων αλυκών, αμμόλοφων και παράκτιων δασών. Τα αλμυρά έλη κυριαρχούνται από χόρτα ανθεκτικά στο αλάτι και φυτά όπως το κορδόνι και το αλμυρόχορτο. Οι αμμόλοφοι χαρακτηρίζονται από εξειδικευμένα φυτά προσαρμοσμένα στις μετακινούμενες άμμους, συμπεριλαμβανομένων των χόρτων παραλίας, των θαλάσσιων ρουκετών και των ηλίανθων. Τα παράκτια δάση αποτελούνται από δέντρα και θάμνους που αντέχουν σε αλμυρές συνθήκες, όπως ζωντανές βελανιδιές, κόκκινους κέδρους και κερί μυρτιές.
