Κάποτε πίστευαν ότι ήταν υδάτινα σώματα, αλλά τώρα γνωρίζουμε ότι είναι στην πραγματικότητα τεράστιες, αρχαίες πεδιάδες λάβας.
Τα πεδία λάβας είναι το αποτέλεσμα ηφαιστειακών εκρήξεων που συνέβησαν κατά την πρώιμη ιστορία της Σελήνης, μεταξύ περίπου 4 και 3 δισεκατομμυρίων ετών πριν.
Οι σεληνιακές μαριές καλύπτουν περίπου το 20 τοις εκατό της σεληνιακής επιφάνειας και συγκεντρώνονται στην κοντινή πλευρά της Σελήνης, η οποία είναι η πλευρά που είναι πάντα στραμμένη προς τη Γη.
Η πλειονότητα των σεληνιακών μαριών βρίσκεται στο βόρειο ημισφαίριο της Σελήνης, με τη Mare Imbrium να είναι η μεγαλύτερη και πιο προεξέχουσα σεληνιακή θάλασσα.
Οι σεληνιακές θάλασσες θεωρούνται μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα γεωλογικά και σημαντικά χαρακτηριστικά στη Σελήνη και έχουν αποτελέσει αντικείμενο εκτεταμένης επιστημονικής έρευνας και εξερεύνησης.
