Πριν φτάσουν οι Ευρωπαίοι άποικοι στην περιοχή της Νέας Υόρκης, η γη κατοικούνταν από διάφορους αυτόχθονες πληθυσμούς, συμπεριλαμβανομένων των φυλών Lenape, Iroquois και Algonquin. Αυτές οι ομάδες είχαν τα δικά τους ονόματα για την περιοχή, όπως «Mannahatta» (που σημαίνει «νησί πολλών λόφων») για το νησί Μανχάταν και «Lenapehoking» για την ευρύτερη περιοχή.
Οι περιγραφές της Νέας Υόρκης πριν έρθουν οι άποικοι συχνά υπογραμμίζουν τη φυσική ομορφιά και την αφθονία της γης. Οι πρώτοι εξερευνητές και άποικοι θαύμαζαν τα πανύψηλα δέντρα, τα πλούσια δάση και την άφθονη άγρια ζωή. Η περιοχή φιλοξενούσε μια μεγάλη ποικιλία ζώων, όπως ελάφια, άλκες, αρκούδα, κάστορας και διάφορα είδη πουλιών. Τα ποτάμια και οι πλωτές οδοί έσφυζαν από ψάρια, καθιστώντας την πλούσια περιοχή κυνηγιού και ψαρέματος για τους αυτόχθονες λαούς.
Το τοπίο της Νέας Υόρκης πριν έρθουν οι άποικοι χαρακτηριζόταν επίσης από τους κυλιόμενους λόφους, τα πυκνά δάση και τις πολυάριθμες πλωτές οδούς. Η περιοχή ήταν καλυμμένη με πυκνό θόλο δέντρων, όπως βελανιδιές, σφενδάμι, χικαρό και πεύκο. Οι λόφοι και οι κοιλάδες ήταν διάσπαρτες με λιβάδια και υγροτόπους, δημιουργώντας ένα ποικιλόμορφο και ζωντανό οικοσύστημα.
Το κλίμα της Νέας Υόρκης πριν έρθουν οι έποικοι ήταν παρόμοιο με αυτό που είναι σήμερα, με τέσσερις διαφορετικές εποχές. Τα καλοκαίρια ήταν ζεστά και υγρά, με κατά καιρούς καταιγίδες. Οι χειμώνες ήταν κρύοι και χιονισμένοι, με τις θερμοκρασίες να πέφτουν συχνά κάτω από το μηδέν. Η άνοιξη και το φθινόπωρο ήταν ήπιες και ευχάριστες, με μέτριες θερμοκρασίες και άφθονες βροχοπτώσεις.
Συνολικά, οι περιγραφές της Νέας Υόρκης πριν έρθουν οι άποικοι δίνουν μια εικόνα μιας γης που ήταν πλούσια σε φυσικούς πόρους, ποικιλόμορφη σε άγρια ζωή και προκαλώντας δέος στην ομορφιά της. Οι αυτόχθονες πληθυσμοί που κατοικούσαν στην περιοχή ζούσαν σε αρμονία με το περιβάλλον, βασιζόμενοι στη γη και τους πόρους της για συντήρηση και επιβίωση.
