1. Οικονομική ύφεση:
- Η Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930 επέφερε ένα καταστροφικό πλήγμα στις οικονομίες παγκοσμίως. Η εκτεταμένη ανεργία, η φτώχεια και η οικονομική αστάθεια δημιούργησαν ένα περιβάλλον απόγνωσης και αβεβαιότητας.
2. πληθωρισμός:
- Τα επίμονα υψηλά ποσοστά πληθωρισμού διέβρωσαν την αξία των αποταμιεύσεων, αποσταθεροποίησαν τις οικονομίες και δημιούργησαν κοινωνική αναταραχή, ειδικά στη μεσαία τάξη.
3. Άνιση κατανομή του πλούτου:
- Η κατανομή του πλούτου ήταν πολύ λοξή, με μια μικρή ελίτ να διαθέτει σημαντικούς πόρους, ενώ η πλειοψηφία του πληθυσμού δυσκολευόταν οικονομικά.
4. Οικονομικός Εθνικισμός:
- Οι χώρες υιοθέτησαν προστατευτικές πολιτικές, οδηγώντας στον κατακερματισμό της παγκόσμιας οικονομίας. Ο ανταγωνισμός για πόρους και αγορές εντάθηκε, συμβάλλοντας σε εντάσεις μεταξύ των εθνών.
5. Υψηλές στρατιωτικές δαπάνες:
- Οι κυβερνήσεις αύξησαν τις στρατιωτικές δαπάνες ως απάντηση στις αντιληπτές απειλές και αντιπαλότητες, εκτρέποντας πόρους από κοινωνικά προγράμματα και υποδομές.
6. Πολεμικά χρέη:
- Τα έθνη επιβαρύνθηκαν με τεράστια χρέη που προήλθαν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, επιβαρύνοντας τις οικονομίες τους και εμποδίζοντας τις προσπάθειες ανάκαμψης.
7. Πολιτική αστάθεια:
- Οι οικονομικές δυσκολίες συνέβαλαν στην πολιτική αστάθεια και στην αποδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών, δημιουργώντας μια ευκαιρία για ολοκληρωτικούς ηγέτες να καταλάβουν την εξουσία.
8. Έλεγχος προπαγάνδας:
- Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα εκμεταλλεύτηκαν την οικονομική δυσαρέσκεια, υποσχόμενοι γρήγορες λύσεις και αποδιοπομπαίου τράγους μειονότητες για να ανακατευθύνουν την ευθύνη μακριά από τις πολιτικές τους.
9. Ταχεία εκβιομηχάνιση:
- Ορισμένα ολοκληρωτικά καθεστώτα, ιδιαίτερα στη Σοβιετική Ένωση, επικεντρώθηκαν στην επιθετική εκβιομηχάνιση. Ενώ αυτό οδήγησε σε οικονομική ανάπτυξη, περιλάμβανε επίσης αδίστακτη εκμετάλλευση και καταπίεση των εργαζομένων.
10. Έλλειψη οικονομικού πλουραλισμού:
- Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα συχνά συγκέντρωναν την οικονομική εξουσία στο κράτος ή σε ένα μόνο κόμμα, περιορίζοντας την ατομική επιχειρηματικότητα και την οικονομική πολυμορφία.
11. Αγροτική Κρίση:
- Στις αγροτικές οικονομίες, οι φτωχές σοδειές, οι ξηρασίες και οι προσβολές από παράσιτα επιδείνωσαν περαιτέρω την οικονομική κατάσταση, ωθώντας τους ανθρώπους να αναζητήσουν εναλλακτικά συστήματα.
12. Απουσία Διχτύων Κοινωνικής Ασφάλειας:
- Η έλλειψη προγραμμάτων κοινωνικής πρόνοιας άφησε τα άτομα ευάλωτα σε περιόδους οικονομικής δυσπραγίας, καθιστώντας τα ευάλωτα στις υποσχέσεις των ολοκληρωτικών ιδεολογιών.
13. Παγκόσμια οικονομική κρίση:
- Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 1929 επιδείνωσε περαιτέρω τις οικονομικές δυσκολίες, βαθύνοντας την αίσθηση κρίσης που κεφαλαιοποίησαν τα ολοκληρωτικά κινήματα.
Αυτές οι οικονομικές συνθήκες, σε συνδυασμό με διάφορους κοινωνικούς, πολιτιστικούς και πολιτικούς παράγοντες, παρείχαν ένα σκηνικό που επέτρεψε στους ολοκληρωτικούς ηγέτες να εκμεταλλευτούν τους φόβους, τις ανασφάλειες και την επιθυμία των ανθρώπων για σταθερότητα. Ως αποτέλεσμα, εμφανίστηκαν ολοκληρωτικά καθεστώτα σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία, η Σοβιετική Ένωση και αργότερα στην Ασία, με ιδεολογίες που υπόσχονταν να λύσουν οικονομικά προβλήματα και να αποκαταστήσουν την τάξη, αν και εις βάρος των ατομικών ελευθεριών και των δημοκρατικών αξιών.
