Πώς απέκτησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες πρόσβαση στη ζώνη του καναλιού στον Παναμά;

Η Συνθήκη Hay–Bunau-Varilla υπογράφηκε στις 18 Νοεμβρίου 1903 από τον Philippe Bunau-Varilla, που εκπροσωπούσε τη νεοσύστατη Δημοκρατία του Παναμά, και τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ John Hay, που εκπροσωπούσε τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η συνθήκη έδωσε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον αιώνιο έλεγχο μιας λωρίδας γης στον Παναμά που είχε πλάτος δέκα μίλια και εκτεινόταν σε πενήντα μίλια μεταξύ της Καραϊβικής Θάλασσας και του Ειρηνικού Ωκεανού, δίνοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες τα δικαιώματα να χτίσουν και να ελέγξουν τη Διώρυγα του Παναμά. Σε αντάλλαγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες συμφώνησαν να πληρώσουν στον Παναμά 10 εκατομμύρια δολάρια και να του χορηγήσουν ετήσιο ποσό 250.000 δολαρίων, ξεκινώντας εννέα χρόνια μετά την επικύρωση της συνθήκης. Η συνθήκη απαγόρευε επίσης στον Παναμά να συνάψει οποιεσδήποτε συνθήκες με άλλες χώρες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη Ζώνη του Καναλιού ή την άμυνά της, και παρείχε στις Ηνωμένες Πολιτείες το δικαίωμα να επέμβουν στρατιωτικά στον Παναμά για να διατηρήσουν την τάξη.

Η συνθήκη επικυρώθηκε από τις δύο χώρες το 1904. Οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν αμέσως την κατασκευή της Διώρυγας του Παναμά, η οποία ολοκληρώθηκε το 1914. παγκόσμιο εμπόριο και εμπόριο.

Το 1977, υπογράφηκαν οι Συνθήκες Torrijos–Carter, οι οποίες σταδιακά μεταβίβασαν τον έλεγχο της ζώνης του καναλιού στον Παναμά. Οι συνθήκες τέθηκαν σε ισχύ το 1999 και ο Παναμάς έχει από τότε τον πλήρη έλεγχο της Διώρυγας.