Πώς ήταν οι ρυθμίσεις διαβίωσης για την αποικία της Νέας Υόρκης;

Στις πρώτες μέρες της αποικίας της Νέας Υόρκης, οι περισσότεροι άνθρωποι ζούσαν σε μικρές εξοχικές κατοικίες ή παράγκες. Αυτά τα σπίτια ήταν συνήθως κατασκευασμένα από ξύλο και είχαν πολύ βασικά έπιπλα. Καθώς η αποικία μεγάλωνε, αυξανόταν και το μέγεθος και η πολυπλοκότητα της κατοικίας της. Τον 18ο αιώνα, πλούσιοι γαιοκτήμονες άρχισαν να χτίζουν μεγάλα αρχοντικά, ενώ οι φτωχότεροι κάτοικοι συνέχισαν να ζουν σε μικρά, στενά σπίτια.

Μέχρι τον 19ο αιώνα, η πόλη της Νέας Υόρκης είχε γίνει μια πολυσύχναστη μητρόπολη και η στέγαση της αντανακλούσε αυτή την ανάπτυξη. Τα κτίρια κατοικιών, που ήταν μεγάλες, πολυκατοικίες, έγιναν κοινά. Αυτά τα κτίρια ήταν συχνά υπερπλήρη και ανθυγιεινά, αλλά παρείχαν οικονομικά προσιτή στέγαση στον αυξανόμενο μεταναστευτικό πληθυσμό της πόλης.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, η πόλη άρχισε να κατασκευάζει δημόσια έργα στέγασης, τα οποία παρείχαν ασφαλή και οικονομικά προσιτή στέγαση σε οικογένειες με χαμηλό εισόδημα. Σήμερα, η αγορά κατοικίας της Νέας Υόρκης είναι ποικίλη, με έναν συνδυασμό ιδιωτικών κατοικιών, διαμερισμάτων και δημόσιων κατοικιών.