Το Tōtara είναι το πιο ευέλικτο από τα ποδοκάρπια της Νέας Ζηλανδίας και χρησιμοποιήθηκε εκτενώς από τους Μαορί για φαγητό, φάρμακα, οικοδόμηση, σκάλισμα και άλλους σκοπούς. Η ξυλεία είναι σκληρή και ανθεκτική, καθιστώντας την ιδανική για την κατασκευή κανό, σπιτιών και άλλων κατασκευών. Χρησιμοποιήθηκε επίσης για την κατασκευή όπλων, όπως λόγχες και ρόπαλα, και για τη σκάλισμα τελετουργικών αντικειμένων.
Ο καρπός του δέντρου tōtara ήταν μια σημαντική πηγή τροφής για τους Μαορί, και συχνά αποξηραίνονταν και αποθηκεύονταν για μεταγενέστερη χρήση. Η ρητίνη από το δέντρο χρησιμοποιήθηκε επίσης ως στεγανωτικό και συγκολλητικό, και ήταν απαραίτητο συστατικό για την παραγωγή τσίχλας.
Τα δέντρα Tōtara βρίσκονται σε όλη τη Νέα Ζηλανδία, αλλά είναι ιδιαίτερα κοινά στο Βόρειο Νησί. Είναι προστατευόμενο είδος και η ξυλεία τους ελέγχεται πλέον από την κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας.
Kahikatea (Dacrycarpus dacrydioides)
Το Kahikatea είναι ένα μεγάλο αειθαλές κωνοφόρο που χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους Μαορί για κατασκευή και σκάλισμα. Η ξυλεία είναι ελαφριά και εύκολη στην εργασία, καθιστώντας την ιδανική για την κατασκευή κανό, σπιτιών και άλλων κατασκευών. Χρησιμοποιήθηκε επίσης για την κατασκευή επίπλων, όπως καρέκλες και τραπέζια.
Ο φλοιός του δέντρου kahikatea χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή σχοινιού και ενδυμάτων και η ρητίνη χρησιμοποιήθηκε ως σφραγιστικό. Ο καρπός του δέντρου τρώγονταν επίσης και ήταν μια σημαντική πηγή τροφής για τους Μαορί.
Τα δέντρα Kahikatea βρίσκονται σε όλη τη Νέα Ζηλανδία, αλλά είναι ιδιαίτερα κοινά στο νότιο νησί. Είναι προστατευόμενο είδος και η ξυλεία τους ελέγχεται πλέον από την κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας.
Matai (Prumnopitys taxifolia)
Το Matai είναι ένα μεγάλο αειθαλές δέντρο που χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους Μαορί για κατασκευή, σκάλισμα και κατασκευή όπλων. Η ξυλεία είναι ισχυρή και ανθεκτική, καθιστώντας την ιδανική για την κατασκευή σπιτιών, κανό και άλλων κατασκευών. Χρησιμοποιήθηκε επίσης για την κατασκευή λόγχες και ρόπαλων, καθώς και για τη σκάλισμα τελετουργικών αντικειμένων.
Ο φλοιός του δέντρου matai χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή σχοινιού και ενδυμάτων και η ρητίνη χρησιμοποιήθηκε ως σφραγιστικό. Ο καρπός του δέντρου τρώγονταν επίσης και ήταν μια σημαντική πηγή τροφής για τους Μαορί.
Τα δέντρα Matai βρίσκονται σε όλη τη Νέα Ζηλανδία, αλλά είναι ιδιαίτερα κοινά στο βόρειο νησί. Είναι προστατευόμενο είδος και η ξυλεία τους ελέγχεται πλέον από την κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας.
