Γεωργία: Τα πλούσια εδάφη και το μέτριο κλίμα της Ρόουντ Άιλαντ επέτρεψαν στους αποίκους να καλλιεργούν διάφορες καλλιέργειες, όπως το καλαμπόκι (αραβόσιτος), το σιτάρι, τη σίκαλη και το κριθάρι, για να διατηρήσουν τον εαυτό τους.
Ναυτικό εμπόριο: Ο κόλπος Narragansett και τα πολυάριθμα ποτάμια του έδωσαν εξαιρετικές πλωτές οδούς για το εμπόριο και την αλιεία. Οι άποικοι έχτισαν πλοία, ασχολούνταν με παράκτια εμπόριο με γειτονικές αποικίες και εξήγαγαν αγαθά όπως γούνες, ξυλεία και γεωργικά προϊόντα σε άλλους οικισμούς κατά μήκος της ακτής του Ατλαντικού.
Ψάρεμα και φαλαινοθηρία: Η ακτογραμμή του Ρόουντ Άιλαντ προσέφερε άφθονες ευκαιρίες αλιείας. Ο γάδος, το μπάσο και άλλα ψάρια πιάστηκαν και καταναλώνονται τοπικά ή εξάγονται. Επιπλέον, οι άποικοι άρχισαν να ασχολούνται με τη φαλαινοθηρία, τις φάλαινες για το πολύτιμο πετρέλαιο τους, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για φωτισμό και άλλους σκοπούς.
κτηνοτροφία: Οι άποικοι έφεραν ζώα, όπως βοοειδή, χοίροι και πρόβατα. Χρησιμοποίησαν το κρέας των ζώων για φαγητό και έλαβαν άλλα προϊόντα όπως το γάλα, το μαλλί και το δέρμα, τα οποία θα μπορούσαν να πωληθούν ή να διαπραγματευτούν.
ναυπηγική: Οι άφθονοι φυσικοί πόροι της Ρόουντ Άιλαντ το έκαναν μια ιδανική τοποθεσία για την ναυπηγική. Οι άποικοι δημιούργησαν σκάφη για τις δραστηριότητες του εμπορίου, των μεταφορών και της φαλαινοθηρίας τους.
Κατασκευή σιδήρου: Η αποικία επίσης αποτολμήθηκε στην κατασκευή σιδήρου. Τον 17ο αιώνα, ήταν μία από τις πρώτες περιοχές της Αμερικής, όπου οι εποίκοι ίδρυσαν και διατήρησαν ένα Ironworks.
