Τι οδηγεί τον Βόρειο Ατλαντικό απόσυρση;

Το Ρεύμα του Κόλπου και το Βόρειο Ατλαντικό Drift είναι ρεύματα που προκαλούνται από τη συνολική κυκλοφορία του ωκεανού ή τη θερμοαλονική κυκλοφορία. Αυτή η παγκόσμια κυκλοφορία που μοιάζει με μεταφορέα έχει τις ρίζες της στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, όπου τα επιφανειακά ύδατα βυθίζονται κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Η πυκνότητα του επιφανειακού νερού αυξάνεται καθώς πέφτουν οι θερμοκρασίες και το επιπλέον αλάτι, που αφήνεται πίσω όταν σχηματίζεται θαλάσσιος πάγος, προσθέτει περαιτέρω σε αυτήν την αύξηση της πυκνότητας. Το κρύο, πυκνό βαθύ νερό του Βορείου Ατλαντικού (NADW) βυθίζεται και ρέει κατά μήκος του πυθμένα της θάλασσας σε βάθη μεγαλύτερα από 2.000 m (7.000 πόδια). Ταξιδεύει νότια μετά τη Γροιλανδία και βγαίνει στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, όπου τροφοδοτεί ένα παγκόσμιο σύστημα βαθιών ρευμάτων. Το NADW έχει εντοπιστεί σε όλες τις λεκάνες των ωκεανών του κόσμου και χρειάζονται περίπου 1.000 χρόνια για τα βαθιά νερά που σχηματίζονται στην επιφάνεια του Βόρειου Ατλαντικού να επιστρέψουν στην επιφάνεια σε άλλες τοποθεσίες.

Η θερμοαληνική κυκλοφορία οδηγεί μια επιφανειακή ροή θερμότερου νερού από τις τροπικές περιοχές πίσω προς τους πόλους και στον Βόρειο Ατλαντικό, αυτό το σημερινό σύστημα αντιπροσωπεύεται από το Ρεύμα του Κόλπου και το Βόρειο Ατλαντικό Drift. Αυτό το μοτίβο κυκλοφορίας των ωκεανών ονομάζεται μερικές φορές «μεταφορικός ιμάντας του ωκεανού». Η κυκλοφορία θερμοαλίνης είναι πολύ σημαντική γιατί αναδιανέμει τη θερμότητα σε όλο τον κόσμο, φέρνοντας ζεστό νερό στον κρύο βορρά και μεταφέροντας κρύο νερό πίσω προς τον ισημερινό, συμβάλλοντας στη διατήρηση του κλίματος της Γης. Αυτή η κίνηση του νερού συχνά παρομοιάζεται με μια γιγάντια αντλία θερμότητας, που θερμαίνει τις χώρες της βόρειας Ευρώπης και εμποδίζει τον Βόρειο Ατλαντικό και τον Αρκτικό Ωκεανό να παγώσουν εντελώς τους χειμερινούς μήνες.

Ωστόσο, το σύστημα ωκεάνιας κυκλοφορίας είναι πολύ ευαίσθητο στις αλλαγές τόσο της θερμοκρασίας όσο και της αλατότητας. Πρόσφατα μοντέλα υπολογιστών προβλέπουν ότι η εισροή γλυκού νερού στον Βόρειο Ατλαντικό από την τήξη των πάγων της Αρκτικής, καθώς και η προσθήκη θερμότερου νερού ποταμών από τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη, θα μπορούσε να οδηγήσει στην επιβράδυνση των ωκεανικών ρευμάτων και την τελική διακοπή λειτουργίας του Κόλπου. Stream/Drift Βόρειου Ατλαντικού, που θα είχε βαθιές συνέπειες για το παγκόσμιο κλίμα.