Φυσικοί παράγοντες :
1. Τοποθεσία :Ορισμένες γεωγραφικές τοποθεσίες είναι πιο επιρρεπείς σε συγκεκριμένους κινδύνους. Για παράδειγμα, οι παράκτιες περιοχές είναι πιο ευάλωτες στους τυφώνες, ενώ οι ορεινές περιοχές είναι πιο ευάλωτες σε κατολισθήσεις και σεισμούς.
2. Τοπογραφία :Το σχήμα και το υψόμετρο της γης μπορεί επίσης να επηρεάσει την ευπάθεια. Οι απότομες πλαγιές, οι στενές κοιλάδες και οι χαμηλές περιοχές είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν κατολισθήσεις, πλημμύρες και άλλους κινδύνους.
3. Γεωλογία και εδαφικές συνθήκες :Η σύνθεση της επιφάνειας της γης μπορεί να επηρεάσει την ευπάθεια. Τα μαλακά, μη στερεοποιημένα εδάφη είναι πιο επιρρεπή σε ρευστοποίηση κατά τη διάρκεια σεισμών, ενώ περιοχές με ασταθείς κλίσεις είναι πιο επιρρεπείς σε κατολισθήσεις.
4. Κλίμα :Αλλαγές στα κλιματικά πρότυπα, όπως αυξημένες βροχοπτώσεις ή ακραία καιρικά φαινόμενα, μπορούν να αυξήσουν την ευπάθεια σε κινδύνους όπως πλημμύρες, ξηρασίες, πυρκαγιές και καύσωνες.
Κοινωνικοί παράγοντες :
1. Πυκνότητα πληθυσμού :Οι περιοχές με υψηλότερη πυκνότητα πληθυσμού είναι πιο ευάλωτες σε κινδύνους επειδή υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι και περιουσιακά στοιχεία σε κίνδυνο.
2. Κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες :Οι κοινότητες με υψηλά επίπεδα φτώχειας και κοινωνικής ανισότητας είναι συχνά πιο ευάλωτες στους κινδύνους. Οι περιθωριοποιημένοι πληθυσμοί μπορεί να έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε πόρους, στέγαση που πληροί τα πρότυπα ασφαλείας και επαρκή υποδομή για να αντέχουν σε κινδύνους.
3. Έλλειψη ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης :Οι κοινότητες που δεν έχουν πληροφορίες σχετικά με τους κινδύνους και τον τρόπο μετριασμού των κινδύνων είναι πιο ευάλωτες. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε γλωσσικά εμπόδια, πολιτιστικούς παράγοντες ή περιορισμένη πρόσβαση στην εκπαίδευση και τους πόρους.
4. Πολιτιστικές πρακτικές και πεποιθήσεις :Πολιτιστικές πρακτικές και πεποιθήσεις μπορεί μερικές φορές να συμβάλλουν στην ευπάθεια. Για παράδειγμα, οι οικοδομικές πρακτικές που δεν λαμβάνουν υπόψη τους κινδύνους μπορεί να αυξήσουν την ευπάθεια σε σεισμούς ή πλημμύρες.
Οικονομικοί παράγοντες :
1. Οικονομική ανάπτυξη και χρήση γης :Η ταχεία οικονομική ανάπτυξη και η απρογραμμάτιστη χρήση γης μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένη ευπάθεια. Για παράδειγμα, το pembagunan di daerah rawan banjir ή η κατασκευή κτιρίων σε επικίνδυνες περιοχές μπορεί να αυξήσει τους κινδύνους.
2. Έλλειψη υποδομών και υπηρεσιών :Η ανεπαρκής υποδομή, όπως δρόμοι, γέφυρες και εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης, μπορεί να περιορίσει την ικανότητα μιας κοινότητας να προετοιμαστεί και να ανταποκριθεί σε κινδύνους.
3. Εξάρτηση από ευάλωτους τομείς :Οι κοινότητες που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τομείς που είναι ευάλωτοι σε κινδύνους, όπως η γεωργία ή ο τουρισμός, είναι πιο επιρρεπείς σε οικονομικές απώλειες.
4. Περιορισμένοι οικονομικοί πόροι :Κοινότητες με περιορισμένους οικονομικούς πόρους μπορεί να δυσκολεύονται να επενδύσουν σε μέτρα μετριασμού του κινδύνου, όπως συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης ή διαρθρωτικές βελτιώσεις.
Αντιμετώπιση ευπάθειας :
Η κατανόηση των παραγόντων που συμβάλλουν στην ευπάθεια είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών μετριασμού του κινδύνου. Οι πολιτικές και οι παρεμβάσεις που στοχεύουν στη μείωση της τρωτότητας θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις φυσικές, κοινωνικές και οικονομικές διαστάσεις της τρωτότητας και να επικεντρώνονται στην ενδυνάμωση των ευάλωτων κοινοτήτων, στην προώθηση πρακτικών βιώσιμης ανάπτυξης και στην οικοδόμηση της ανθεκτικότητας της κοινότητας.
