* Οικονομικά συμφέροντα: Η οικονομία του νότου εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από τη δουλεία και πολλοί νότιοι φοβόντουσαν ότι η απαγόρευση της δουλείας στο Μιζούρι θα απειλούσε την οικονομική τους διαβίωση. Το Μιζούρι ήταν ένα συνοριακό κράτος μεταξύ του Βορρά και του Νότου και η αποδοχή του ως σκλάβου θα βοηθούσε στη διατήρηση της ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ των δύο περιοχών. Εάν το Μιζούρι γινόταν δεκτό ως ελεύθερο κράτος, θα ανέτρεπε την ισορροπία υπέρ του Βορρά και θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει στην κατάργηση της δουλείας σε ολόκληρη τη χώρα.
* Πολιτική εξουσία: Οι νότιοι φοβήθηκαν επίσης ότι η απαγόρευση της δουλείας στο Μιζούρι θα έδινε στον Βορρά υπερβολική πολιτική δύναμη. Η προσθήκη του Μιζούρι ως ελεύθερη πολιτεία θα έδινε στον Βορρά μια επιπλέον ψήφο στη Γερουσία και θα μπορούσε επίσης να καταστήσει πιο δύσκολο για τους νότιους να μπλοκάρουν τη νομοθεσία στην οποία αντιτίθεντο.
* Ρατσιστικές πεποιθήσεις: Πολλοί νότιοι πίστευαν ότι οι μαύροι ήταν κατώτεροι από τους λευκούς και ότι η δουλεία ήταν απαραίτητη για τη διατήρηση της κοινωνικής τάξης. Φοβόντουσαν ότι αν καταργηθεί η δουλεία, οι μαύροι θα γίνονταν ελεύθεροι και θα ανταγωνίζονταν τους λευκούς για δουλειές και πόρους.
Αυτοί ήταν μόνο μερικοί από τους λόγους για τους οποίους οι νότιοι ήταν κατά της απαγόρευσης της δουλείας στο Μιζούρι. Το θέμα της δουλείας προκάλεσε βαθιά διχασμό στις Ηνωμένες Πολιτείες και ήταν μια από τις κύριες αιτίες του Εμφυλίου Πολέμου.
