Φτώχεια και ανέχεια: Ο Φραγκίσκος απαρνήθηκε την πλούσια ανατροφή του και αγκάλιασε μια ζωή φτώχειας. Ζούσε απλά, συχνά εκλιπαρώντας για φαγητό και ρούχα. Τόνισε τη σημασία της απόσπασης από τα υλικά αγαθά και ενθάρρυνε τους οπαδούς του να κάνουν το ίδιο.
Κοινωνική απόρριψη και δίωξη: Ο αντισυμβατικός τρόπος ζωής και το κήρυγμα του Φραγκίσκου συχνά οδηγούσαν σε κοινωνική απόρριψη και δίωξη. Αυτός και οι οπαδοί του επικρίθηκαν και γελοιοποιήθηκαν από ορισμένα μέλη του κλήρου και της κοινωνίας, που έβλεπαν τις πρακτικές τους ως ακραίες.
Ασθένειες και σωματικές ταλαιπωρίες: Ο Φραγκίσκος υπέφερε από διάφορες ασθένειες και σωματικά δεινά σε όλη του τη ζωή. Προσβλήθηκε από ελονοσία και οφθαλμική νόσο, που του προκάλεσε μεγάλο πόνο και δυσφορία. Βίωσε επίσης τα στίγματα, την εμφάνιση τραυμάτων που μοιάζουν με εκείνα της σταύρωσης του Ιησού, τα οποία πρόσθεσαν τη σωματική του ταλαιπωρία.
Εσωτερικοί αγώνες και πειρασμοί: Ο Φραγκίσκος δεν είχε ανοσία σε εσωτερικούς αγώνες και πειρασμούς. Βίωσε περιόδους αμφιβολίας, κατάθλιψης και πνευματικής ξηρασίας. Αντιμετώπισε πειρασμούς που σχετίζονταν με την επιθυμία του για την αγάπη και την επιδοκιμασία του Θεού και τις προκλήσεις του να ζήσει μια ζωή αγίας.
Συγκρούσεις εντός του τάγματος των Φραγκισκανών: Καθώς το τάγμα των Φραγκισκανών μεγάλωνε, ο Φραγκίσκος αντιμετώπισε προκλήσεις στη διατήρηση της ενότητας και της αρμονίας μέσα στην κοινότητα. Έπρεπε να αντιμετωπίσει συγκρούσεις μεταξύ των οπαδών του, διαφωνίες σχετικά με την ερμηνεία του κανόνα και την ένταση μεταξύ εκείνων που επιζητούσαν μια αυστηρότερη τήρηση και εκείνων που επιθυμούσαν μια πιο ευέλικτη προσέγγιση.
Αγώνας για Παπική Έγκριση: Ο Φραγκίσκος αρχικά αντιμετώπισε αντίσταση από κάποιους εντός της Καθολικής Εκκλησίας, οι οποίοι αμφισβήτησαν τη νομιμότητα της νέας του θρησκευτικής κοινότητας. Έπρεπε να ζητήσει την παπική έγκριση και να παρουσιάσει το όραμα και τον τρόπο ζωής του στον Πάπα και στους καρδινάλιους στη Ρώμη. Τελικά, κέρδισε την παπική υποστήριξη, αλλά η διαδικασία περιλάμβανε την υπέρβαση πολλών εμποδίων και προκλήσεων.
Θάνατος και κληρονομιά: Ο Φραγκίσκος πέθανε το 1226 σε ηλικία 44 ετών, αφήνοντας πίσω του μια αξιοσημείωτη κληρονομιά αγάπης, συμπόνιας, απλότητας και αφοσίωσης στον Θεό. Ωστόσο, μετά το θάνατό του, ορισμένες φατρίες εντός του τάγματος των Φραγκισκανών αμφισβήτησαν την κληρονομιά του, οδηγώντας σε περαιτέρω συγκρούσεις και διαιρέσεις μέσα στην κοινότητα.
Παρά τις προκλήσεις που αντιμετώπισε, ο Φραγκίσκος της Ασίζης παρέμεινε σταθερός στη δέσμευσή του στα ιδανικά του και στην αγάπη του για τον Θεό και την ανθρωπότητα. Η ζωή του συνεχίζει να εμπνέει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, που βρίσκουν δύναμη και ελπίδα στο παράδειγμά του ριζοσπαστικής μαθητείας και ανιδιοτελούς υπηρεσίας.
