1. Παλαιότερη ενίσχυση και ετοιμότητα :Εάν οι συμμαχικές δυνάμεις είχαν αναπτύξει περισσότερα στρατεύματα και πόρους στη Σιγκαπούρη εγκαίρως, θα μπορούσαν να ενισχύσουν τις αμυντικές ικανότητες της πόλης-κράτους και να αποθαρρύνουν την ιαπωνική επιθετικότητα.
2. Βελτιωμένη ισχύ και ναυτική υποστήριξη :Οι Ιάπωνες είχαν ένα σημαντικό πλεονέκτημα όσον αφορά τον αέρα και τη ναυτική δύναμη, η οποία τους επέτρεψε να κυριαρχήσουν στον ουρανό και στη θάλασσα γύρω από τη Σιγκαπούρη. Αν οι σύμμαχοι παρείχαν ισχυρότερη υποστήριξη αέρα και ναυτικής, ίσως ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν τις ιαπωνικές προόδους.
3. Καλύτερη νοημοσύνη και συντονισμός :Οι σύμμαχοι αντιμετώπισαν προκλήσεις στο συντονισμό της νοημοσύνης και της επικοινωνίας μεταξύ διαφορετικών στρατιωτικών μονάδων. Η βελτίωση της συγκέντρωσης των πληροφοριών και η εξασφάλιση της αποτελεσματικής επικοινωνίας μεταξύ των βρετανικών, αυστραλιανών και ινδικών δυνάμεων θα μπορούσε να ενισχύσει την ικανότητά τους να ανταποκριθούν στην ιαπωνική εισβολή.
4. Αποτελεσματικές παράκτιες άμυνες :Η ταχεία κατάρρευση της άμυνας της Σιγκαπούρης αποδόθηκε εν μέρει στους Ιάπωνες με επιτυχία προσγείωση στρατευμάτων στη βορειοδυτική ακτή. Η ενίσχυση των παράκτιων οχυρώσεων και η ανάπτυξη πρόσθετων στρατευμάτων για την υπεράσπιση αυτών των ευάλωτων σημείων θα μπορούσε να εμποδίσει την πρόοδο της Ιαπωνίας.
5. Τακτικές καθυστέρησης και αντάρτικος πόλεμος :Η χρήση τακτικών καθυστέρησης και η υιοθέτηση στρατηγικών πολέμου ανταρτών θα μπορούσε να παρατείνει την υπεράσπιση της Σιγκαπούρης και να προκαλέσει περισσότερες απώλειες στους Ιάπωνες, επηρεάζοντας έτσι την απόφασή τους να συνεχίσουν την πολιορκία.
6. Διπλωματική παρέμβαση :Οι ενισχυμένες διπλωματικές προσπάθειες και οι διαπραγματεύσεις με την ιαπωνική κυβέρνηση ή τους συμμάχους του άξονα ενδέχεται να έχουν δημιουργήσει ευκαιρίες για την πρόληψη ανοικτών συγκρούσεων ή την αναζήτηση ευνοϊκών όρων. Η εμπλοκή σε ειρηνευτικές συνομιλίες ή διπλωματικούς ελιγμούς θα μπορούσε να μεταβάλει ενδεχομένως την πορεία των γεγονότων που οδήγησαν στην εισβολή.
7. Ιαπωνικά λανθασμένοι υπολογισμοί :Ενώ η Ιαπωνία είχε ένα ισχυρό στρατιωτικό πλεονέκτημα, υπήρχαν επίσης πτυχές του σχεδιασμού και της εκτέλεσης τους που θα μπορούσαν να επηρεαστούν από απρόβλεπτες συνθήκες ή λανθασμένες εκτιμήσεις. Οποιαδήποτε αλλαγή στην ιαπωνική στρατηγική ή μια αλλαγή της καρδιάς μεταξύ της ηγεσίας τους θα μπορούσε να αλλάξει την απόφασή τους να εισβάλουν στη Σιγκαπούρη.
8. Μεγαλύτερη συμμαχική υποστήριξη από τις Ηνωμένες Πολιτείες :Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν παράσχει μεγαλύτερη υποστήριξη στην υπεράσπιση της Σιγκαπούρης, όπως η αποστολή πρόσθετων στρατιωτικών πόρων ή η πίεση στην Ιαπωνία μέσω διπλωματικών μέσων, θα μπορούσαν να αποθαρρύνουν την Ιαπωνία ή να δώσουν στους συμμάχους περισσότερο χρόνο για να προετοιμαστούν.
9. Οχύρωση της βόρειας ακτής :Οι Ιάπωνες ήταν σε θέση να προσγειώσουν στρατεύματα και προμήθειες σε μεγάλο βαθμό λόγω ενός εκτεθειμένου, μη αντεπεριογείας μέρους της ακτογραμμής. Είχαν χτισμένες οχυρώσεις ή εμπόδια κατά μήκος της βόρειας ακτής (πέρα από εκείνα που αρχικά κατασκευάστηκαν), οι Ιάπωνες θα αναγκάστηκαν να κάνουν διαφορετικά σχέδια που θα μπορούσαν να έχουν αλλάξει το αποτέλεσμα της μάχης.
10. διαφορετική βρετανική στρατηγική :Η Βρετανική Ανωτάτη Διοίκηση είχε αποφασίσει να βασιστεί σε σταθερή υπεράσπιση του νησιού, με βάση την υπόθεση ότι οι Ιάπωνες θα είχαν επιτεθεί από τις βόρειες παραλίες. Εάν είχαν προετοιμάσει πολλαπλά σχέδια έκτακτης ανάγκης και ήταν έτοιμοι να προσαρμόσουν τις στρατηγικές τους όταν οι Ιάπωνες επιτέθηκαν, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτά τα σημεία δεν περιλαμβάνουν όλους τους πιθανούς παράγοντες και τα αποτελέσματα, καθώς η ιστορία συχνά υπόκειται σε πολυπλοκότητες και αβεβαιότητες. Η πρόληψη της πτώσης της Σιγκαπούρης θα απαιτούσε σημαντική συρροή γεγονότων και αποφάσεων σε πολλαπλά μέτωπα.