Η μοναρχία μπορεί να ανιχνεύσει την ιστορία της πίσω στον 10ο αιώνα, όταν ο βασιλιάς Æthelstan του Wessex ένωσε το μεγαλύτερο μέρος της Αγγλίας υπό την κυριαρχία του. Η μοναρχία έχει εξελιχθεί σημαντικά κατά τη διάρκεια των αιώνων, με τις εξουσίες του μονάρχη να περιορίζονται σταδιακά από το Κοινοβούλιο. Σήμερα, ο μονάρχης είναι σύμβολο εθνικής ενότητας και υπερηφάνειας και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις κρατικές τελετές και τις δημόσιες δεσμεύσεις.
Η βρετανική μοναρχία είναι κληρονομικός θεσμός, με τον θρόνο να περνά στο μεγαλύτερο παιδί του βασιλέως μονάρχη, ανεξαρτήτως φύλου. Εάν ο μονάρχης δεν έχει παιδιά, ο θρόνος περνά στον επόμενο αδερφό και ούτω καθεξής. Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν ζωντανοί απόγονοι του μονάρχη, ο θρόνος περνά στον πλησιέστερο εν ζωή συγγενή που κατάγεται από τον βασιλιά Γεώργιο Α'.
Ο μονάρχης δεν εμπλέκεται άμεσα στην καθημερινή λειτουργία της κυβέρνησης. Ο Πρωθυπουργός και το Υπουργικό Συμβούλιο είναι υπεύθυνοι για τη χάραξη και την εφαρμογή της πολιτικής. Ωστόσο, ο μονάρχης έχει κάποιους σημαντικούς συνταγματικούς ρόλους. Για παράδειγμα, ο μονάρχης πρέπει να υπογράψει όλα τα νομοσχέδια και μπορεί να αρνηθεί να το κάνει εάν πιστεύει ότι το νομοσχέδιο είναι αντισυνταγματικό. Ο μονάρχης έχει επίσης την εξουσία να διαλύσει το Κοινοβούλιο και να προκηρύξει γενικές εκλογές.
Η βρετανική μοναρχία είναι ένας πολύπλοκος και συναρπαστικός θεσμός με μακρά ιστορία. Είναι σύμβολο εθνικής ενότητας και υπερηφάνειας και παίζει σημαντικό ρόλο στις κρατικές τελετές και τις δημόσιες δεσμεύσεις.
