1. Ανησυχίες ασφαλείας :Ένας από τους κύριους λόγους για την απαγόρευση ήταν να εξασφαλιστεί η ασφάλεια των υφιστάμενων βρετανικών αποικιών. Τα δυτικά σύνορα ήταν μια τεράστια και ανεξερεύνητη περιοχή, που κατοικούσε από διάφορες φυλές της Native American. Επιτρέποντας στους εποίκους να μετακινηθούν σε αυτές τις περιοχές θα είχαν αυξήσει τη δυνατότητα συγκρούσεων και πολέμων μεταξύ των αποίκων και των ιθαγενών Αμερικανών, στραγγίνοντας τους βρετανικούς πόρους και τις στρατιωτικές ικανότητες.
2. Διπλωματικές εκτιμήσεις :Η βρετανική κυβέρνηση ανησυχούσε επίσης για τη διατήρηση καλών σχέσεων με τις φυλές της Native American. Πολλές από αυτές τις φυλές είχαν υπάρχουσες συνθήκες και συμμαχίες με τους Βρετανούς και επιτρέποντας στους αποίκους να εγκατασταθούν στη γη τους θα μπορούσαν να παραβιάσουν αυτές τις συμφωνίες και να οδηγήσουν σε διπλωματικές εντάσεις και πιθανές συγκρούσεις.
3. Ρύθμιση του εμπορίου και των πόρων :Η βρετανική κυβέρνηση ήθελε να ελέγξει το εμπόριο και τους πόρους στις περιοχές των δυτικών συνόρων. Περιορισμός της κίνησης των αποίκων, θα μπορούσαν να ρυθμίσουν τη ροή των αγαθών και να διασφαλίσουν ότι οι πολύτιμοι πόροι δεν αξιοποιήθηκαν ή εξαντλούνται γρήγορα. Αυτή η προσέγγιση επέτρεψε μια πιο κανονική και βιώσιμη διαχείριση των πόρων στην περιοχή.
4. Διοικητικές προκλήσεις :Η εγκατάσταση στα δυτικά σύνορα έθεσε επίσης διοικητικές προκλήσεις για τη βρετανική κυβέρνηση. Η επέκταση της εμβέλειας της επιβολής του νόμου, της διακυβέρνησης και της υποδομής σε απομακρυσμένες περιοχές ήταν μια πολύπλοκη και δαπανηρή προσπάθεια. Με τον περιορισμό του διακανονισμού, η βρετανική κυβέρνηση θα μπορούσε να εστιάσει τους πόρους της στη διαχείριση και την ανάπτυξη των υφιστάμενων αποικιών.
5. Διατήρηση της Native American Culture :Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η απαγόρευση αποσκοπούσε στη διατήρηση του πολιτισμού και του τρόπου ζωής της ιθαγενούς αμερικανικής. Η βρετανική κυβέρνηση αναγνώρισε τη σημασία του σεβασμού των δικαιωμάτων και των παραδόσεων των αυτόχθονων λαών και πίστευε ότι η επιτροπή του ευρέως διαδεδομένου αποικισμού θα μπορούσε να οδηγήσει στη διαταραχή και την καταστροφή αυτών των πολιτισμών.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η βρετανική απαγόρευση του δυτικού οικισμού δεν ήταν απόλυτη και τελικά αρνήθηκε. Καθώς άλλαξαν οι περιστάσεις, η βρετανική κυβέρνηση αναθεώρησε τις πολιτικές της για να ικανοποιήσει την αυξανόμενη ζήτηση για γη και επέκταση. Ωστόσο, οι αρχικές δικαιολογίες για την απαγόρευση αντικατοπτρίζουν την πολυπλοκότητα της αποικιοκρατικής διακυβέρνησης, της διπλωματίας και της ανάγκης εξισορρόπησης των συμφερόντων διαφορετικών ενδιαφερομένων.
