α) Εξοικονόμηση νερού :Ανέπτυξαν αποτελεσματικούς τρόπους εξοικονόμησης νερού, συμπεριλαμβανομένης της αποθήκευσης νερού σε κελύφη αυγών στρουθοκαμήλου, της χρήσης φυτικών ινών για την εξαγωγή υγρασίας από την άμμο και της κατανάλωσης τροφών πλούσιων σε νερό, όπως το άγριο πεπόνι.
β) Κυνήγι και συλλογή :Έγιναν ειδικοί στο κυνήγι και στη συγκέντρωση των περιορισμένων πόρων που ήταν διαθέσιμοι στην Καλαχάρι. Χρησιμοποιούσαν τόξα και βέλη, δόρατα και παγίδες για να κυνηγήσουν ζώα όπως αντιλόπες, γαζέλες και ελατήρια. Συγκέντρωσαν επίσης βρώσιμα φυτά, ρίζες, μούρα και έντομα.
γ) Νομαδικός τρόπος ζωής :Οι Khoisan υιοθέτησαν έναν νομαδικό τρόπο ζωής, μετακινούμενοι συνεχώς από το ένα μέρος στο άλλο αναζητώντας τροφή και υδάτινους πόρους. Αυτό τους έδωσε τη δυνατότητα να προσαρμοστούν στην απρόβλεπτη φύση του περιβάλλοντος της Καλαχάρι.
δ) Καταφύγιο και Ρούχα :Κατασκεύασαν προσωρινά καταφύγια χρησιμοποιώντας τοπικά διαθέσιμα υλικά όπως δέρματα ζώων και φυτικές ίνες. Τα ρούχα τους κατασκευάζονταν συχνά από δέρματα ζώων και είχαν σχεδιαστεί για να τα προστατεύουν από τις σκληρές συνθήκες της ερήμου.
ε) Κοινωνική Συνεργασία :Ο λαός Khoisan βασίστηκε σε ισχυρούς κοινωνικούς δεσμούς και συνεργασία εντός των κοινοτήτων τους. Ζούσαν σε μικρές ομάδες ή συγκροτήματα, μοιράζονταν πόρους και υποστηρίζοντας ο ένας τον άλλον σε στιγμές ανάγκης.
στ) Πολιτιστικές προσαρμογές :Ανέπτυξαν πολιτιστικές πρακτικές και πεποιθήσεις που τους βοήθησαν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις των Καλαχάρι. Για παράδειγμα, έκαναν χορούς βροχής και τελετουργίες για να φέρουν βροχοπτώσεις κατά τις ξηρές εποχές.
Αυτές οι προσαρμογές επέτρεψαν στον λαό Khoisan να ευδοκιμήσει στην έρημο Καλαχάρι, που είναι ένα από τα πιο σκληρά περιβάλλοντα στη Γη.
