1. Αποικιακή κληρονομιά: Κατά τη διάρκεια της αποικιακής εποχής, το Σουδάν κυβερνήθηκε ως ενιαία οντότητα από τους Βρετανούς, γεγονός που οδήγησε στην ενοποίηση διαφορετικών εθνοτικών ομάδων και περιοχών κάτω από μια διοικητική δομή. Ωστόσο, η νότια περιοχή του Σουδάν γνώρισε περιθωριοποίηση και παραμέληση από την κεντρική κυβέρνηση στο Χαρτούμ.
2. Θρησκευτικές και πολιτιστικές διαφορές: Το Νότιο Σουδάν αποτελείται κυρίως από αφρικανικές εθνότητες με ανιμιστικές, χριστιανικές και παραδοσιακές πεποιθήσεις, ενώ το βόρειο τμήμα είναι κυρίως αραβο-μουσουλμάνοι. Αυτές οι θρησκευτικές και πολιτισμικές διαφορές δημιούργησαν κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις μεταξύ των δύο περιοχών.
3. Εμφύλιοι Πόλεμοι: Οι παρατεταμένοι εμφύλιοι πόλεμοι μεταξύ της σουδανικής κυβέρνησης που εδρεύει στο βόρειο τμήμα και των ανταρτικών κινημάτων από το νότο, κυρίως του Λαϊκού Απελευθερωτικού Κινήματος του Σουδάν (SPLM), τροφοδότησε την επιθυμία για αυτονομία και αυτοδιάθεση στο νότο. Οι πόλεμοι είχαν ως αποτέλεσμα τεράστιο ανθρώπινο πόνο και απώλεια εκατομμυρίων ζωών.
Ένταση μετά την ανεξαρτησία:
1. Έλλειψη ίσης εκπροσώπησης: Μετά την ανεξαρτησία του Σουδάν το 1956, η δυναμική της εξουσίας ευνόησε την κυρίαρχη αραβο-μουσουλμανική φατρία στο βορρά, οδηγώντας σε συνεχή παράπονα και δυσαρέσκεια μεταξύ των νότιων Σουδανών σχετικά με θέματα όπως η πολιτική εκπροσώπηση, η κατανομή των πόρων και η πολιτιστική αναγνώριση.
2. Δήλωση Juba: Το 1983, το SPLM με επικεφαλής τον John Garang εξέδωσε τη Διακήρυξη της Juba, καλώντας για αυτοδιάθεση για τη νότια περιοχή, η οποία ενίσχυσε το κίνημα για απόσχιση.
3. Αποτυχημένες ειρηνευτικές συμφωνίες: Πολλές ειρηνευτικές συμφωνίες προσπάθησαν να επιλύσουν τη σύγκρουση μεταξύ της σουδανικής κυβέρνησης και των ανταρτών του νότου, συμπεριλαμβανομένης της Συμφωνίας της Αντίς Αμπέμπα το 1972 και της Συνολικής Ειρηνευτικής Συμφωνίας (CPA) το 2005. Ωστόσο, οι προκλήσεις στην εφαρμογή αυτών των συμφωνιών τροφοδότησαν περαιτέρω συγκρούσεις και βάθυναν την επιθυμία για χωρισμό .
Δημοψήφισμα και Ανεξαρτησία:
1. Δημοψήφισμα 2011: Ως μέρος της CPA, διεξήχθη δημοψήφισμα τον Ιανουάριο του 2011 για να επιτραπεί στους νότιους Σουδανούς να αποφασίσουν για το πολιτικό τους μέλλον. Πάνω από το 98% των ψηφοφόρων επέλεξε την απόσχιση, οδηγώντας στην επίσημη ανακήρυξη της ανεξαρτησίας στις 9 Ιουλίου 2011.
2. Διεθνής Αναγνώριση: Το Νότιο Σουδάν αναγνωρίστηκε ως κυρίαρχο κράτος από τα Ηνωμένα Έθνη και διάφορες χώρες σε όλο τον κόσμο, τα οποία εδραίωσαν το καθεστώς του ως ανεξάρτητου έθνους.
Συνοψίζοντας, η περίπλοκη αλληλεπίδραση ιστορικής αποικιακής δυναμικής, θρησκευτικών και πολιτισμικών διαφορών, παραπόνων για την περιθωριοποίηση και παρατεταμένων εμφυλίων πολέμων οδήγησαν στον διαχωρισμό του Νοτίου Σουδάν από το Σουδάν, με αποκορύφωμα το δημοψήφισμα του 2011 και την επακόλουθη διεθνή αναγνώρισή του ως ανεξάρτητης χώρας.
