1. Υπερπληθυσμένες Φυλακές:Στα τέλη του 18ου αιώνα, οι βρετανικές φυλακές ήταν πολύ υπερπλήρες, με κακές συνθήκες και υψηλά ποσοστά ασθενειών και θνησιμότητας. Η Αυστραλία πρόσφερε μια απομακρυσμένη τοποθεσία όπου μπορούσαν να σταλούν οι κατάδικοι για να ανακουφίσουν αυτόν τον υπερπληθυσμό.
2. Έλλειψη εργατικού δυναμικού:Η Βρετανική Αυτοκρατορία επεκτεινόταν γρήγορα και υπήρχε μεγάλη ζήτηση για εργατικό δυναμικό στις αποικίες. Οι κατάδικοι παρείχαν μια πηγή φθηνού και άμεσα διαθέσιμου εργατικού δυναμικού που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για διάφορες εργασίες, όπως η κατασκευή υποδομών, η εκκαθάριση γης και η εργασία σε ορυχεία.
3. Ασφάλεια και έλεγχος:Μεταφέροντας τους κατάδικους σε μια μακρινή αποικία, η βρετανική κυβέρνηση θα μπορούσε να τους ελέγξει καλύτερα και να τους απομονώσει από τον γενικό πληθυσμό στη Βρετανία. Αυτό μείωσε τον κίνδυνο απόδρασης, εξέγερσης ή πιθανής εμπλοκής σε εγκληματικές δραστηριότητες εντός της Βρετανίας.
4. Αποτροπή και τιμωρία:Η μεταφορά στην Αυστραλία θεωρήθηκε σκληρή και αυστηρή τιμωρία, που λειτουργεί αποτρεπτικά για το έγκλημα στη Βρετανία. Οι σκληρές συνθήκες και η απόσταση της αποικίας είχαν σκοπό να ενσταλάξουν τον φόβο στους πιθανούς εγκληματίες και να τους αποθαρρύνουν από τη διάπραξη εγκλημάτων.
5. Αποικισμός και εποικισμός:Η Αυστραλία παρουσίασε επίσης μια ευκαιρία για αποικισμό και εγκατάσταση. Η βρετανική κυβέρνηση θεώρησε τη μεταφορά των καταδίκων ως έναν τρόπο για να εδραιωθεί μια παρουσία σε μια νέα περιοχή και τελικά να αναπτυχθεί ένας αυτοσυντηρούμενος οικισμός.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η μεταφορά καταδίκων στην Αυστραλία ήταν μια πολύπλοκη και αμφιλεγόμενη πρακτική. Ενώ εξυπηρετούσε τις άμεσες ανάγκες της βρετανικής κυβέρνησης, εξέφρασε επίσης ανησυχίες για τη μεταχείριση και την ευημερία των καταδίκων και τον αντίκτυπο στις κοινότητες των ιθαγενών της Αυστραλίας.
