Ο Ρούσβελτ γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1858. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ το 1880 και στη συνέχεια εργάστηκε ως κτηνοτρόφος και ως νομοθέτης. Υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος του Προέδρου William McKinley από το 1901 έως το 1905. Μετά τη δολοφονία του McKinley, ο Ρούσβελτ έγινε πρόεδρος σε ηλικία 42 ετών. Υπηρέτησε μέχρι το 1909.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, ο Ρούσβελτ εφάρμοσε πολλές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένου του νόμου περί καθαρών τροφίμων και φαρμάκων του 1906, του νόμου για την επιθεώρηση κρέατος του 1906 και του νόμου Hepburn του 1906, ο οποίος ρύθμιζε τους σιδηροδρομικούς ναύλους. Επίσης, ίδρυσε την Εθνική Επιτροπή Διατήρησης το 1908.
Στην εξωτερική πολιτική, ο Ρούσβελτ ήταν ισχυρός υποστηρικτής του ρόλου των Ηνωμένων Πολιτειών ως παγκόσμιας δύναμης. Διαπραγματεύτηκε τη Συνθήκη για τη Διώρυγα του Παναμά, η οποία επέτρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες να κατασκευάσουν τη Διώρυγα του Παναμά. Παρενέβη επίσης στον Ισπανοαμερικανικό Πόλεμο και στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μετά την αποχώρησή του από τα καθήκοντά του, ο Ρούσβελτ συνέχισε να είναι ενεργός στη δημόσια ζωή. Υπηρέτησε ως πρόεδρος της Ένωσης Εθνικών Πάρκων από το 1916 έως το 1918. Έγραψε επίσης πολλά βιβλία, μεταξύ των οποίων το «The Naval War of 1812» και το «Theodore Roosevelt:An Autobiography».
Ο Ρούσβελτ πέθανε στο Sagamore Hill της Νέας Υόρκης το 1919. Τάφηκε στο Νεκροταφείο Youngs Memorial στο Oyster Bay της Νέας Υόρκης.
