1. Κλίμα: Οι κλιματικές συνθήκες όπως η θερμοκρασία, η βροχόπτωση, η υγρασία και το ηλιακό φως παίζουν ζωτικό ρόλο στον προσδιορισμό της καταλληλότητας ενός οικοτόπου για συγκεκριμένα είδη. Μερικοί οργανισμοί είναι προσαρμοσμένοι σε συγκεκριμένες θερμοκρασίες ή απαιτούν ορισμένα επίπεδα υγρασίας για να επιβιώσουν.
2. Τοπογραφία: Τα φυσικά χαρακτηριστικά ενός τοπίου, συμπεριλαμβανομένου του υψομέτρου, του προσανατολισμού της κλίσης και της παρουσίας υδάτινων σωμάτων, μπορούν να επηρεάσουν την κατανομή των φυτικών και ζωικών ειδών.
3. Τύπος εδάφους: Ο τύπος και η σύνθεση του εδάφους επηρεάζουν τη διαθεσιμότητα θρεπτικών ουσιών και νερού για τα φυτά.
4. Παρουσία νερού: Τα ζώα και τα φυτά χρειάζονται νερό για την επιβίωσή τους. Μερικοί οργανισμοί όπως οι κροκόδειλοι βασίζονται σε υδρόβιους βιότοπους, ενώ άλλοι απαιτούν περιοχές με πρόσβαση σε μόνιμες υδάτινες μάζες.
5. Διαθεσιμότητα φαγητού: Η αφθονία και η προσβασιμότητα των πηγών τροφής, όπως τα φυτά, το θήραμα ή το νέκταρ, επηρεάζει την κατανομή των ζώων που εξαρτώνται από αυτά για τη διατροφή τους.
6. Δομή οικοτόπου: Η διαθεσιμότητα βασικών στοιχείων του οικοτόπου, όπως τοποθεσίες φωλεοποίησης, τα καταφύγια και οι περιοχές ωοτοκίας παίζει καθοριστικό ρόλο στον προσδιορισμό του τόπου διαμονής των ειδών.
7. Διαγωνισμός: Οι αλληλεπιδράσεις με άλλα είδη, συμπεριλαμβανομένου του ανταγωνισμού για πόρους, των θηρευτών, του παρασιτισμού και της αμοιβαιότητας, μπορούν να επηρεάσουν την επιβίωση και την κατανομή των φυτών και των ζώων.
8. Ασθένεια: Η παρουσία παθογόνων, παρασίτων ή ασθενειών μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις σε συγκεκριμένους πληθυσμούς και στην ικανότητά τους να ευδοκιμούν σε συγκεκριμένους οικοτόπους.
9. Ανθρώπινες δραστηριότητες: Οι ανθρώπινοι παράγοντες όπως οι αλλαγές στη χρήση γης, η ρύπανση, η αστική ανάπτυξη και το κυνήγι μπορούν να έχουν βαθιές επιπτώσεις στην κατανομή και την αφθονία των φυτικών και ζωικών ειδών.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η σχετική σημασία αυτών των παραγόντων μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με το συγκεκριμένο είδος ή οικοσύστημα. Οι πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ αυτών των αβιοτικών και βιοτικών παραγόντων διαμορφώνουν τελικά τη σύνθεση και την κατανομή των φυτικών και ζωικών κοινοτήτων σε διάφορες περιοχές του κόσμου.
